Kot Birmański - charakter, wzorzec, hodowla

Kot święty birmański to wyjątkowa rasa wywodząca się z Birmy. Osobniki tej rasy to wyjątkowo towarzyskie, przyjazne i ciekawskie koty, które stanowią doskonałych towarzyszy rodzin, w tym rodzin z wieloma zwierzętami. Poznaj bliżej tę fascynującą rasę.

Spis treści

Podstawowe informacje

rozmiar	masa: 2-6 kg wzrost: do 30 cm
maść	niebieska, liliowa, seal, czekoladowa, szylkretowa, ruda, kremowa, colorpoint
długość życia	od 15 do 18 lat
główne cechy	towarzyskie, ciekawskie, energiczne

Wygląd i wzorzec rasy

Kot birmański to zwierzę o średniej wielkości i wadze w przedziale 2-6 kg – samce są masywniejsze od kotek. Jego głowa ma kształt trójkąta, a czoło jest lekko wypukłe, całość uzupełnia wyraźny podbródek i pełne policzki. Duże okrągłe oczy mogą występować jedynie w ciemnobłękitnym odcieniu. Uszy kotów są niezbyt nisko osadzone, raczej małe i porośnięte kępkami sierści, a nos średniej wielkości, nieco wklęsły.

Koty te cechuje krępa, nieco wydłużona sylwetka, dobrze umięśniona i silna – tułów powinien być mocny i dość długi, o silnych lecz krótkich kończynach oraz dużych owalnych stopach o mocnym owłosieniu między palcami. Natomiast ogon musi być średniej długości i powinna pokrywać go dość dobrze przerośnięta sierść.

Szata tych kotów ma niewielką ilością podszerstka, jest półdługa i jedwabista, nie filcuje się i jest przyjemna w dotyku. Wymagana jest kryza na szyi i portki na udach. Maść tych kotów jest dopuszczalna w kolorach colorpoint, ze znaczeniami na głowie, kończynach i ogonie. Kot ten ma charakterystyczne białe “rękawiczki” na kończynach przednich i “ostrogi” na kończynach tylnych – koniecznie symetryczne, znaczenia tylne muszą sięgać przynajmniej do stawów między kośćmi palców a śródstopia. Znaczenia występują w odcieniach ciemnobrązowym, niebieskim, kremowym, liliowym, czekoladowym, rudym, pręgowanym, szylkretowym, a także szylkretowo-pręgowanym.

Birman dojrzewa wcześniej niż większość długowłosych kotów, bo może być to okres nawet 7 miesięcy.

Krótkowłosy i długowłosy kot birmański

Kot birmański w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii pojawił się w latach 60. Koty te uznawane są za półdługowłose, natomiast w ramach francuskiego programu hodowlanego zostały uznane z użyciem europejskich kotów krótkowłosych oraz kotów perskich i syjamskich.

Kocięta i hodowla

Kot birmański jest dość rzadką rasą, gdyż wyhodowanie doskonałego w typie kota tej rasy o symetrycznych oznakach wizualnych, jak rękawiczki i ostrogi, może stanowić problem. Ze względu na charakterystyczne ubarwienie, które objęte jest największą restrykcją standardów rasy, hodowla kota birmańskiego nie należy do najłatwiejszych. Do tego wymagana jest odpowiednia budowa, długość futra czy dostateczna bujność ogona. Samo wychowanie kota nie należy jednak do szczególnie wymagających, ponieważ ten czworonóg przejawia się wyjątkowo spokojnym i przyjaznym usposobieniem, a do tego wyjątkową inteligencją. Bardzo dobrze czuje się w otoczeniu wielu ludzi i zwierząt, przede wszystkim przedstawicieli własnej rasy – co znacząco ułatwia jego hodowlę.

Z uwagi na obciążenie genetyczne predyspozycjami do pewnych chorób należy szczególnie starannie przemyśleć decyzję o wyborze hodowli przy zakupie kociaka. Postaw na zarejestrowaną, renomowaną hodowlę, w której otrzymasz komplet informacji o stanie zdrowia rodziców kociaka.

Cena kota birmańskiego

Cena kota birmańskiego może być nie tylko wypadkową jego wyjątkowej historii i tego, że niegdyś uchodził wręcz za święte zwierzę, ale również jego wspaniałego usposobienia i więzi, którą potrafi stworzyć z człowiekiem. Średnia cena na kocięta tej rasy to około 2500 zł, jednak ceny mogą wynieść nawet do 6000 zł.

Kot święty birmański – historia rasy

Kot święty birmański znany jest przede wszystkim z legend. W klasztorze w Birmie, jak głosiła legenda, mnichom towarzyszyły właśnie te koty, wtedy jeszcze o białej sierści i żółtych oczach. Wierzono, że gdy któryś z mnichów umierał, jego dusza wcielała się w ciało kota, by ponownie odrodzić się w ciele człowieka. Najwyższy kapłan Mun-ha posiadał kotkę o imieniu Sinh – gdy na świątynię napadli bandyci, zginął on wraz z wieloma innymi mnichami. Zrozpaczona kotka wskoczyła na ciało swojego pana i nagle zmieniła kolor sierści na ciemniejszy, a oczy z żółtych stały się szafirowe – upodabniając się tym samym do oczu czczonej w świątyni bogini. Następnego dnia wszystkie koty wyglądały jak Sinh. Wierzono, że bogini pomogła ówcześnie mnichom w odparciu ataku i uratowaniu świątyni.

Choć legenda ta w jakimś stopniu łączy się z udokumentowaną historią, to głównym celem jej głoszenia było nadanie splendoru rasie tego kota i zapewnienie przez to lepszej sprzedaży. Pierwsza europejska para kotów birmańskich rzeczywiście pochodziła z Birmy – wysłano je w 1919 r. statkiem do Francji.

Hodowla kota birmańskiego została zatrzymana przez II wojnę światową. Po wojnie powrócono do niej już z konkretnych planem hodowlanym. W konsekwencji rok 1955 przyniósł wzrost liczby kotów birmańskich. W Stanach Zjednoczonych i Europie hodowano głównie klasyczne umaszczenie osobników, czyli seal-point i blue-point. Nowe warianty umaszczenia sierści wprowadzono w Anglii, były to chocolate-point i lilac-point. Późniejsze lata przyniosły kolejne kombinacje ubarwienia, jak jaśniejszy creme-point czy red-point.

Kot birmański – charakter i usposobienie

Charakter kota birmańskiego objawia się przede wszystkim dużą życzliwością do ludzi i bardzo przyjacielskim usposobieniem. Koty te są wysoce inteligentne i towarzyskie, nie będąc przy tym nadmiernie nachalnymi. Szybko i trwale przywiązują się do ludzi, wybierają jednak jednego szczególnego członka rodziny. Koty birmańskie zdecydowanie potrzebują towarzystwa ludzi – źle znoszą samotność.

Najlepiej czują się wśród większego grona osób, przez co doskonale sprawdzą się w wielopokoleniowych rodzinach. Są również wspaniałym towarzyszem dzieci w każdym wieku – cierpliwie znoszą noszenie na rękach i wszelkie pieszczoty, przy czym należy dziecku wytłumaczyć, że kot to nie zabawka, a żywa istota, która również potrzebuje swojej przestrzeni. Przy odpowiednim wyczuciu, kot i dziecko są w stanie zostać najlepszymi przyjaciółmi.

Charakter kota birmańskiego można określić jako mieszaninę cech spokojnego persa z wesołością kota syjamskiego – to raczej cichy kot o melodyjnym głosie, ale bardzo ciekawski i wymagający zapewnienia mu rozrywki. Należy dostarczyć mu odpowiednią ilość bodźców w postaci kryjówek, drapaków i punktów obserwacyjnych – dla tego kota jest to równie ważne jak czas spędzony z człowiekiem i duża ilość pieszczot.

Koty birmańskie bardzo dobrze znoszą towarzystwo innych zwierząt, aczkolwiek najlepiej preferują przedstawicieli własnej rasy. Są otwarte i przyjacielskie nawet w stosunku do nieznajomych, choć zachowują pewną dozę nieufności wobec nich. Przejawiają cechy domatorskie i dobrze czują się nawet w niewielkim mieszkaniu.

Święte koty birmańskie wyróżniają się przywiązaniem do człowieka i zrównoważonym charakterem – są skłonne do tworzenia głębokiej więzi ze swoim opiekunem. Zarówno w zabawie czy jedzeniu, koty te zachowują dużą delikatność i nienaganną grację – odnosi się wrażenie, że mają świadomość swojego pochodzenia od mistycznych przodków.

Męscy przedstawiciele tej rasy słyną z miłosnego temperamentu, samice natomiast są wspaniałymi matkami.

Wychowanie i tresura

Koty te są wyjątkowo przyjazne, a także towarzyskie i inteligentne. Uważa się, że nie sprawiają one problemów wychowawczych, nawet niedoświadczonym właścicielom. Przy wpajaniu zasad panujących w domu postaw na nagradzanie kotka pochwałami, a także przysmakami za pożądane zachowania. Pamiętaj też o socjalizacji kota – powinna ona zacząć się od najmłodszego, by wiedział, jak reagować na obcych ludzi i inne zwierzęta. Rasa bardzo dobrze czuje się w towarzystwie innych zwierząt, dlatego dogada się nawet z psami przy odpowiedniej socjalizacji.

Nie zapomnij również o tym, by nauczyć pupila korzystania z kuwety – nauka powinna rozpocząć się w młodym wieku, byś nie miał problemów z utrzymaniem czystości w domu.

Warto mieć na uwadze, że koty te nie nadają się na koty wychodzące.

Zabawki dla kota birmańskiego

Koty tej rasy są z natury ciekawskie, a także bardzo towarzyskie i energiczne, dlatego z pewnością docenią zabawki dla kota urozmaicające ich czas takie, jak piłeczki, myszki czy też wędki, do zabawy którymi mogą zaangażować właściciela. Zabawki interaktywne to doskonałe rozwiązanie na dni, kiedy musisz spędzić więcej czasu poza domem – koty te nie lubią samotności, więc warto wyposażyć pupila w zabawkę, która zaabsorbuje ich uwagę na długo. Zapewnij kotu także drapak, który zaspokoi jego naturalną potrzebę drapania i pomoże rozładować energię.

Kot birmański – pielęgnacja

Koty te nie są szczególnie wymagające w pielęgnacji – wyczesanie sierści pupila raz lub też dwa razy w tygodniu w zupełności wystarczy. Warto jednak pamiętać o regularnym sprawdzaniu stanu oczu i uszu kota, a także o regularnym dbaniu o higienę jamy ustnej. Zalecane jest także przycinanie pazurków kota jeśli nie ściera ich sam.

Dieta i żywienie

Podstawę diety kota powinna stanowić karma pełnowartościowa, a więc mokre karmy i suche karmy z wysoką zawartością białka i odpowiednią dawką tłuszczów, a także z tauryną. Karma powinna być dostosowana do wieku kota, jego trybu życia, aktywności, a także stanu zdrowia. Dieta dobrana do indywidualnych potrzeb znacznie pomaga w utrzymaniu przez kota dobrego zdrowia i kondycji. Koty te bywają bardzo wybredne, dlatego warto zapewnić im wysoce smakowite karmy o intensywnym zapachu i smaku.

Można również zdecydować się na samodzielne przygotowywanie posiłków w ramach diety BARF, wymaga to jednak regularnej suplementacji.

Sprawdź: BARF – surowa dieta dla psa i kota

Sklep Zoologiczny KrakVet.pl
Szeroki wybór wysokiej jakości karm dla kotów birmańskich

Zdrowie i długość życia

Kot birmański uchodzi za zdrowego i odpornego, a najlepszą profilaktykę przeciwko chorobom stanowi odpowiednie zdrowe żywienie. Niestety nie może zapobiec schorzeniom dziedzicznym. Choroby kota birmańskiego dotyczą między innymi ich oczu – często występują stany zapalne czy też skłonność do zezowania. Innym zagrożeniem są torbiele, które u kotów birmańskich występują najczęściej na jajnikach i jądrach, natomiast rzadziej w okolicach głowy.

Częstych schorzeniem u tej rasy jest hipomielinizacja – walczyć z nią można jedynie poprzez eliminację z hodowli chorych osobników. Przez uszkodzony gen zakłócona zostaje komunikacja międzykomórkowa, prowadząc do napadów skurczowych i silnych drgawek. Objawy tej choroby u kota birmańskiego mogą pojawić się już w 3. tygodniu jego życia. Są to zaburzenia poruszania (spastyczny i nieskoordynowany sposób), a także nasilające się czasowo drżenie. Mogą dochodzić do tego również utrata słuchu lub krótsza od przewidywanej długość życia. Choć objawy te w szczególnych przypadkach mogą z czasem ustąpić, to hipomielinizacja jest chorobą dziedziczną, a więc mimo braku objaw może być przekazywana następnym pokoleniom.

Koty tej rasy żyją 15 do 18 lat.

U kogo sprawdzi się rasa?

Kot tej rasy najlepiej będzie się czuł jako towarzysz dużej rodziny. Koty te nie lubią samotności, więc nie decyduj się na adopcję jeśli spędzasz bardzo dużo czasu poza domem. Ten kot doskonale sprawdzi się jako pupil rodzin z dziećmi. Warto wiedzieć, że doskonale dogada się on z innymi zwierzętami domowymi, także z psami. Pamiętaj przy tym, że rasa nie nadaje się na kota wychodzącego – powinna przebywać w domu.

Wady

źle znosi chłód – należy zapewnić mu odpowiednią temperaturę otoczenia, szczególnie w okresie zimowym,
źle znosi samotność,
ciężki do hodowli, ze względu na bardzo restrykcyjne wymagania wizualne.

Zalety

niewymagający,
łatwy w pielęgnacji,
bardzo oddany człowiekowi, tworzy z nim silną więź i doskonale odnajduje się w kontakcie z dziećmi – cierpliwie znosi noszenie na rękach i pieszczoty,
nadaje się do życia w wielopokoleniowej rodzinie,
nadaje się do życia w mieszkaniu,
przyjazny względem innych zwierząt, wręcz lubiący ich towarzystwo,
łatwy w pielęgnacji.

Ciekawostki

Kot birmański jest bardzo rzadką rasą kota, przede wszystkim ze względu na fakt, iż niezwykle trudno wyhodować doskonałego w typie kota posiadającego idealne oznaki rasowe (rękawiczki i ostrogi) – tylko taki osobnik może zostać kotem wystawowym. To wyjątkowo specyficzna rasa.

Inną ciekawostkę o kocie birmańskim stanowi moment ich późnego dojrzewania płciowego, czyli około 9-14 miesięcy, a całkowite wybarwienie i psychofizyczny rozwój następuje dopiero w okolicach 3 roku życia.

Popularne imiona

Imiona dla kota	Imiona dla kotki
Felix, Tygrys, Mochi, Elvis, Figiel, Leo, Cezar, Imbir, Bursztyn, Ciastek, Elton.	Frotka, Daisy, Łatka, Myszka, Dama, Ruby, Fiona, Gabi, Kropka, Perła, Diana, Luna.