Więzadło krzyżowe – częsty problem u psa

Wielu właścicieli, zwłaszcza pupili dużych ras, musi się liczyć ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia u psa problemów z układem ruchu. Jednym z często występujących problemów u psa jest zerwane więzadło krzyżowe. Jak uniknąć problemu? Co zrobić, jeśli już wystąpiły problemy z więzadłem krzyżowym u psa? Dowiedz się więcej o anatomii układu ruchu i sprawdź, jak zapobiegać problemom z więzadłem krzyżowym i je leczyć.

Więzadło krzyżowe u psa – gdzie się znajduje?

Aby zrozumieć istotę problemu, należy najpierw zapoznać się ze szczegółami budowy układu ruchu psa. Więzadło krzyżowe to struktura, której rolą jest stabilizacja stawu kolanowego – znajduje się w środku stawu. Jest ono zbudowane z części doczaszkowej, czyli przedniej, oraz doogonowej, czyli tylnej. Łączy ono ze sobą kość udową i piszczelową.

Warto wspomnieć, że staw kolanowy jest jednym z najbardziej złożonych elementów szkieletu u psów. Musi on wytrzymać znaczne naprężenie, dlatego wyposażony jest w rozmaite elementy, których rolą jest ochrona i stabilizacja stawu – jedną z nich jest właśnie więzadło krzyżowe. Choć tkanka włóknista, z której zbudowane jest więzadło, jest elastyczna i odporna, może jej zaszkodzić nadmierne obciążenie. Narażone są na to w szczególności psy dużych ras, psy aktywne oraz czworonogi, które borykały się z urazami lub chorobami stawów.

Jaką pełni rolę więzadło krzyżowe?

Rolą więzadła krzyżowego jest zapobieganie przesuwania się kości piszczelowej do przodu względem kości udowej. Dzięki niemu staw kolanowy jest stabilny i zachowuje mobilność.

Przeczytaj też: Jak dbać o stawy u psów dużych ras?

Najczęstsze urazy więzadła krzyżowego u psów

Najczęstszym urazem więzadła krzyżowego występującym u psów jest zerwanie części doczaszkowej więzadła. U młodych psów dochodzi do tego przeważnie ze względu na nadmierną aktywność i intensywne obciążenie kończyn, natomiast u dorosłych i starszych psów zwykle jest wynikiem zmian zwyrodnieniowych więzadła. Z tego powodu bardzo istotne jest, by nie obciążać szczeniąt nadmierną aktywnością w okresie wzrostu – efekty mogą mieć bardzo niekorzystny wpływ na mobilność pupila w późniejszym wieku.

Warto mieć na uwadze, że w przeciwieństwie do ludzi, zerwanie więzadła krzyżowego u psa jest przeważnie wynikiem choroby degeneracyjnej bardziej niż pojedynczego urazu. Nadmiernie obciążone lub uszkodzone więzadło może się nagle zerwać w wyniku aktywności, urazu lub gwałtownego ruchu, jednak sam proces degeneracji więzadła zwykle rozpoczął się dużo wcześniej.

Więzadło krzyżowe u psa może się również naciągnąć lub naderwać.

Zerwane więzadło krzyżowe u psa – predyspozycje

Podobnie jak z innymi schorzeniami i urazami, niektóre psy mają większe predyspozycje do ich wystąpienia – zarówno wrodzone, jak i nabyte. Poniżej omawiamy, jakie psy są szczególnie narażone na urazy więzadła krzyżowego.

Jakie czynniki zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia problemów z więzadłem krzyżowym u psa?

• intensywna aktywność fizyczna, zwłaszcza w okresie rozwoju,
• duża lub olbrzymia rasa psa – psy ras ważących powyżej 20 kg są bardziej narażone niż małe rasy,
• nadwaga lub otyłość,
• obciążenie genetyczne,
• przebyte urazy stawu kolanowego,
• choroby stawów.

Rasy, u których ryzyko jest szczególnie wysokie, to:

• golden retriever,
• labrador retriever,
• owczarek niemiecki,
• berneński pies pasterski,
• rottweiler.

Należy przy tym mieć na uwadze, że problemy z więzadłem krzyżowym mogą wystąpić u psów w każdym wieku i każdej rasy – psy ras małych, choć mniej narażone, nie są wolne od ryzyka. Jeśli Twój pies jest w szczególności narażony na problemy ze stawami, warto skonsultować tę kwestię z lekarzem i zastosować odpowiednie suplementy dla psa na stawy.

Sprawdź: Suplementy dla psa na stawy – stosowanie, popularne składniki

Sklep Zoologiczny KrakVet.pl

Szeroki wybór wysokiej jakości suplementów na stawy dla psów

Objawy zerwania więzadła krzyżowego

Zerwanie więzadła krzyżowego u psa daje objawy takie, jak:

• kulawizna o różnym nasileniu – w sposobie poruszania się pupila można nagle zauważyć znaczną zmianę,
• bolesność i tkliwość – pies może unikać dotyku w bolącym miejscu,
• obrzęk stawu kolanowego,
• odciążanie dotkniętej urazem kończyny – podczas siadania pies trzyma ją przed sobą lub z boku, może też siadać na podwyższonych miejscach,
• dolegliwości narastające po ruchu lub wysiłku, a także po dłuższym spoczynku.

Dolegliwości te pogłębiają się z czasem, sprawiając pupilowi coraz większy ból i dyskomfort. Jeśli zauważysz, że Twój pies ma problemy z poruszaniem się, należy jak najszybciej zgłosić się do weterynarza.

Diagnostyka problemów z więzadłem krzyżowym

Diagnoza stawiana jest na podstawie badań palpacyjnych oraz obrazowych. Podczas badania kończyny weterynarz może wykryć obrzęk stawu, deformację tłuszczu podskórnego oraz zwiotczenie kończyny – często jest ona nadmiernie wychudzona i trzeszczy przy poruszaniu się. Badanie RTG zwizualizuje natomiast zmiany, do których doszło w wyniku zerwania więzadła krzyżowego – nadmierne tarcie o siebie kości, które nie są dostatecznie zamortyzowane, skutkują tak zwanymi osteofitami. Weterynarz może również zalecić badanie USG, które z kolei wykazuje uszkodzenia tkanek.

W przypadku podejrzenia problemów z więzadłem wykonywany jest również test szufladowy, czyli test palpacyjny, którego zadaniem jest sprawdzenie stabilności kończyny. Pies układany jest na boku, a weterynarz sprawdza, czy udo i podudzie przesuwają się względem siebie.

Przeczytaj również: Jaka karma dla psa z chorymi stawami?

Więzadło krzyżowe u psa – leczenie i rehabilitacja

Leczenie zerwanego więzadła krzyżowego u psa dzielimy na chirurgiczne, farmakologiczne i zachowawcze. Ta ostatnia metoda bywa skuteczna w przypadku małych i drobnych psów – polega ona na odciążaniu uszkodzonej kończyny, rehabilitacji, wprowadzeniu odpowiedniej diety oraz stosowaniu leków. Leczenie farmakologiczne, zwykle łączone z odciążaniem kończyny, polega przede wszystkim na podawaniu psu leków przeciwzapalnych. Należy jednak mieć na uwadze, że w ich przypadku grozi pupilowi zerwanie więzadła krzyżowego lub inny uraz w drugiej kończynie, która jest szczególnie obciążona.

W zależności od możliwości i stanu psa zalecane jest często leczenie chirurgiczne. Chirurgiczna stabilizacja to najpewniejsza metoda, która zapobiega postępowaniu uszkodzeń w kończynie oraz nie skutkuje stałym, nadmiernym obciążeniem drugiej kończyny. Dostępne są rozmaite metody rekonstrukcyjne, w tym:

• osteotomia kątowa (TPLO) – polegająca na zmianie kąta nachylenia stawu i jego stabilizacji poprzez umieszczenie w nim metalowej płytki,
• technika wysunięcia guzowatości piszczeli (TTA) – więzadło rzepki jest ustawiane w pozycji prostopadłej do sił ścinających w kolanie,
• osteotomia klinowa piszczeli (TWO) – metoda podobna do osteotomii kątowej, która jednak nie ingeruje w struktury mięśniowo-więzadłowe,
• zewnątrztorebkowa rekonstrukcja,
• wewnątrztorebkowa rekonstrukcja.

Dobór odpowiedniej metody zależy od szeregu czynników, w tym od stanu zdrowia psa, jego wielkości i wagi. Po przebytej operacji konieczna jest także rehabilitacja, której intensywność i rodzaj dobierany jest do danego przypadku. Polega ona przede wszystkim na rozciąganiu oraz rozmaitych ćwiczeniach. Można również zastosować magnetoterapię w celu wspomożenia regeneracji uszkodzonych tkanek, hydroterapię lub masaże. Weterynarz może zalecić także zastosowanie odpowiedniej diety, takiej jak weterynaryjna karma dla psa na stawy.

Przygotowaliśmy dla Ciebie infografikę z podsumowaniem informacji – sprawdź!

Więzadło krzyżowe u psa – najczęściej zadawane pytania