Kot burmski (burmański) - opis rasy - Baza wiedzy Krakvet.pl

Kot burmski, zwany również burmańskim, to niezwykle urodziwe zwierzę o przyjaznym, sympatycznym i towarzyskim usposobieniu. Rasa doskonale odnajduje się w towarzystwie ludzi, tym samym tworząc z nimi silną więź. Źle znosi natomiast długotrwałą samotność, przez co potrzebuje częstego kontaktu z ukochanym człowiekiem lub innymi zwierzętami domowymi.

Poznaj pozostałe zalety kotów burmskich, a także ich najważniejsze wymagania, potrzeby oraz preferencje.

Zobacz również: Rasy kotów z całego świata

Spis treści

Podstawowe informacje

rozmiar	masa: 4-6 kg wzrost: do 30 cm
maść	szaroniebieska, liliowa, ciemnobrązowa, jasnobrązowa
długość życia	od 12 do 16 lat
główne cechy	towrzyskie, mądre, przyjacielskie

Wygląd i wzorzec rasy

Zgodnie z klasyfikacją Międzynarodowej Federacji Felinologicznej (FIFe), koty burmskie zaliczane są do kategorii III, wśród której znajdują się koty krótkowłose oraz somalijskie. Nie należy jednak mylić ich z kotami birmańskimi, które zaklasyfikowano do kategorii II (rasy półdługowłose).

Burmańczyki klasyfikowane są jako średniej wielkości koty, których waga najczęściej mieści się w przedziale od 4 do 6 kg.

Kot burmański może występować w dwóch odmianach – brytyjskiej i amerykańskiej. Odmiana amerykańska cechuje się przy tym nieco masywniejszą budową i większymi rozmiarami, natomiast brytyjska jest drobniejsza. Odmienne jest również umaszczenie kotów z danej odmiany, jednak pozostałe aspekty ich wyglądu są bardzo zbliżone.

Sylwetka kota burmskiego jest mocna, proporcjonalna i wyraźnie umięśniona. Rasa cechuje się prostymi kończynami, które zakończone są owalnymi łapkami. Chód zwierzęcia jest niezwykle elegancki i zgrabny. Ogon przyjmuje średnią długość.

Głowa jest stosunkowo niewielka, tym samym nie wyróżniając się widocznymi konturami. Średniej wielkości uszy mają zaokrąglone krańce, a nos posiada wyraźne zagłębienie u nasady.

Tym, co przykuwa uwagę w wyglądzie kota burmskiego, okazują się jego duże, zjawiskowe oczy. Górna powieka układa się w orientalną linię, a dolna jest delikatnie zaokrąglona. Wśród spotykanych barw wyróżnia się przede wszystkim odcienie od złoto-żółtej do bursztynowej.

Sierść czworonoga jest krótka, delikatna i miękka w dotyku. Zdrowe osobniki cechują się przy tym delikatnym połyskiem na obszarze całego ciała. Wśród dopuszczalnych odmian kolorystycznych wymienia się barwę ciemnobrązową, jasnobrązową, niebieską oraz liliową. Nieco więcej odcieni akceptowanych jest w obrębie odmiany brytyjskiej (np. rudy, szylkretowy oraz sobolowy). W każdym przypadku jaśniejszy kolor sierści obserwowany jest w obrębie brzucha, natomiast ciemniejszy na grzbiecie. Nieco ciemniejszą barwę zwierzę przyjmuje również w obrębie głowy, uszu, kończyn oraz ogona.

Hodowla kotów burmańskich

W Polsce koty burmskie zdecydowanie nie należą do najpopularniejszych, choć z roku na rok zainteresowanie rasą zdaje się stopniowo wzrastać. Dlatego też na obszarze kraju zakładane są poszczególne hodowle, które dążą do wyrobienia swojej renomy. Niestety, burmańczyki wykazują pewne skłonności do poszczególnych wad i chorób genetycznych, przez co wybór hodowli powinien odbywać się w uważny i dokładny sposób.

Przed podjęciem decyzji o zakupie kota burmskiego kluczową rolę ogrywa sprawdzenie, czy wybrana hodowla przynależy do Polskiego Federacji Felinologicznej (Felis Polonia). Wówczas hodowcy są zobowiązani do wykonywania szczegółowych badań genetycznych mających na celu wykluczenie danych chorób oraz wad wrodzonych. Potencjalni opiekunowie zyskują więc pewność, że zakupiony kociak będzie nie tylko zgodny ze wzorcem rasy, ale również zdrowy.

Ceny kociąt

Na chwilę obecną ceny kotów burmskich mieszczą się w granicach od około 2500 do 4000 zł. Hodowcy mają jednak prawo do indywidualnej wyceny oferowanych czworonogów, przez co niejednokrotnie wspomniane kwoty mogą okazać się znacznie wyższe. Dzieje się tak szczególnie wówczas, gdy hodowla cieszy się dużym zainteresowaniem i renomą, kocięta są w pełni zgodne ze wzorcem, a ich rodzice mają na koncie znaczące osiągnięcia.

Oferty dotyczące zaskakująco tanich czworonogów powinny wzbudzać podejrzenia wśród potencjalnych nabywców, gdyż w znaczącej większości przypadków świadczą one o pseudohodowli. Nawet jeśli sam zakup okaże się więc opłacalny, tak w późniejszych latach może zajść konieczność podjęcia kosztownego leczenia zwierzęcia, co z kolei często wiąże się ze znaczącym obciążeniem dla domowego budżetu.

Historia rasy

Zgodnie z dawnymi legendami, koty burmskie były uwielbiane i czczone przez mnichów znajdujących się w klasztorach w Birmie, czyli państwie położonym w Południowo-Wschodniej Azji. Wówczas ich zadaniem było nie tylko pilnowanie świątyń, ale również pełnienie funkcji pewnego rodzaju pomostu między życiem, a przejściem do zaświatów. Potwierdzeniem tej teorii mają być tajskie pisma datowane na XIV I XV wiek.

Z biegiem wieków burmańczyki trafiły na tereny Wielkiej Brytanii, jednak wówczas koty zaczęto krzyżować z rasą syjamską, przez co zatraciły one swoje specyficzne cechy.

Współczesna historia rasy datowana jest na lata trzydzieste XX wieku, kiedy to do Stanów Zjednoczonych trafiła pierwsza kotka burmska, znana jako Wong Mau. Wówczas skrzyżowano ją z kotem syjamskim, który wyglądem był nieco zbliżony do Wong Mau. To właśnie od niej wywodzą się wszystkie burmańczyki, które znane są na dzień dzisiejszy.

Po raz pierwszy rasę uznano w 1936 roku w Stanach Zjednoczonych, jednak po niemal 11 latach Stowarzyszenie Miłośników Kotów zrezygnowało ze swojej decyzji. Ponowne uznanie kotów burmskich nastąpiło dopiero w 1957 roku.

Kot burmski – charakter i usposobienie

Opiekunowie kotów burmskich niejednokrotnie zaznaczają, iż usposobienie ich czworonogów do złudzenia przypomina typowo psią osobowość. Rasa cechuje się bowiem nie tylko dużą inteligencją, ale również zaskakującą lojalnością, przyjaznym nastawieniem oraz towarzyskością.

Koty te często charakteryzowane są jako „miziaki”, które chętnie spędzają czas w objęciach właścicieli lub wylegując się na ich kolanach, jednocześnie domagając się pieszczot i uwagi. W zamian zaszczycają natomiast donośnym mruczeniem. Warto przy tym zaznaczyć, że kocury często potrzebują nieco więcej swobody niż kotki, będąc przy tym odrobinę bardziej zdystansowanymi.

Rasa w bardzo dużym stopniu przywiązuje się do opiekunów, jednocześnie źle znosząc samotność. Nieraz ich przywiązanie może wręcz okazywać się natrętne, gdyż koty najchętniej nie opuszczają swoich właścicieli na krok.

Koty burmańskie to prawdziwe wulkany energii, przez co wykazują znaczące zapotrzebowanie na ruch i aktywność fizyczną, a także wszelkie zabawy. W opiece nad burmańczykiem warto jednak zadbać o to, aby kot nie ulegał nadmiernemu znudzeniu. Wówczas jego pomysłowość może bowiem przynieść sporo problemów, na przykład w postaci przewróconych roślin, rozdartych firanek, czy też pogryzionych butów.

Ciekawska natura w połączeniu z dużą inteligencją mogą jednocześnie sprawiać, że pupil z powodzeniem otworzy kuchenne szafki, czy też dostanie się w dowolne upatrzone miejsce. Rasa okazuje się również niezwykle wokalna, przez co swoje potrzeby oraz nastroje komunikuje donośnym miauczeniem.

Zabawki dla kota burmskiego

Zabawa to nieodłączny element życia każdego kota, niezależnie od jego rasy, czy też wieku. Z tego względu zdecydowanie warto zaopatrzyć się w akcesoria, które umilą zarówno samodzielne szaleństwa kota, jak i wspólne spędzanie czasu z jego opiekunami.

W obrębie polecanych zabawek wyróżnia się przede wszystkim wytrzymałe piłeczki, myszki, a także wędki. Przydatnym rozwiązaniem mogą okazać się również zabawki interaktywne oraz rozmaite drapaki, dzięki którym zwierzę będzie w stanie zaspokoić swoje potrzeby i preferencje.

Kot burmski – pielęgnacja

Pielęgnacja kotów burmskich nie należy do nadmiernie skomplikowanych. W związku z tym, że rasa posiada jedynie nieznaczne ilości stosunkowo rzadkiego podszerstka, nie gubi ona sierści z dużą częstotliwością. Całkowicie wystarczającym okazuje się więc regularne wyczesywanie okrywy kota, przy czym zaleca się wykonywać je średnio raz w tygodniu. Burmańczyki chętnie oddają się szczotkowaniu sierści, przez co zabieg ten nie powinien sprawiać żadnych problemów.

Regularnej kontroli wymagać będą pazurki kota, przy czym w momencie, gdy sam nie jest on w stanie ich skracać, koniecznym okazuje się systematyczne podcinanie. Na bieżąco należy również doglądać oczy i uszy czworonoga, a wszelkie nieprawidłowości w jego wyglądzie warto konsultować z lekarzem weterynarii.

Dieta i żywienie rasy

W związku z tym, że koty burmskie zaliczane są do aktywnych, ruchliwych i żywiołowych stworzeń, w codziennej diecie będą one potrzebowały stosunkowo dużych ilości wysokoenergetycznych składników.

Najpopularniejszym rozwiązaniem w żywieniu burmańczyków jest zakup wysokiej jakości karmy komercyjnej o zwiększonej zawartości białka odzwierzęcego oraz tłuszczów. Zalecaną formą karmy są przy tym warianty mokre, gdyż koty burmskie wykazują pewne skłonności do takich dolegliwości, jak kamienie nerkowe. Zdecydowanie warto unikać również węglowodanów, gdyż rasa znajduje się w grupie o podwyższonym ryzyku występowania cukrzycy.

Drugą możliwością żywienia burmańczyków jest samodzielne przygotowywanie posiłków dla kota w oparciu o zasady diety BARF. I choć rozwiązanie to będzie wymagało odrobiny czasu, zaangażowania oraz wiedzy, tak w przypadku rasy burmskiej dieta BARF może okazać się niezwykle skuteczna. W razie konieczności warto jednak zasięgnąć porady u specjalisty w dziedzinie weterynarii lub dietetyki.

Zobacz: BARF – surowa dieta dla psa i kota

Sklep Zoologiczny KrakVet.pl
Szeroki wybór wysokiej jakości mokrych karm dla kotów burmskich

Zdrowie i długość życia kota burmańskiego

Powszechnie przyjęło się uznawać, iż koty burmskie żyją średnio od 14 do 18 lat. Pomimo ogólnej odporności, w obrębie rasy obserwowane są duże skłonności do występowania poszczególnych wad i chorób genetycznych. Wśród nich wyróżnia się między innymi:

Syndrom płaskiej klatki piersiowej,
Przeczulicę skóry,
Choroby oczu (w tym jaskra),
Deformację szczęki lub twarzoczaszki,
Załamany ogon,
Cukrzycę,
Kamienie struwitowe w moczu.

Sporadycznie rasa może również cierpieć z powodu patologicznego osłabienia mięśni (miopatia hipokaliemiczna) oraz przypadłości, jaką jest pica, czyli skłonność do spożywania substancji niestanowiących produktów żywnościowych.

Decydując się na zakup kota burmskiego pierwszym krokiem powinno być ustalenie, czy hodowca wykonał zwierzęciu testy na gangliozydozę GM2 i hipokalemię. Warto prześledzić również historię zdrowotną hodowli.

W momencie, gdy u zwierzęcia zaobserwowane zostaną zmiany w wyglądzie lub zachowaniu, niezwykle istotnym staje się zasięgnięcie porady u specjalisty w dziedzinie weterynarii. Wczesne wykrycie poszczególnych dolegliwości, a także wdrożenie odpowiedniego leczenia, są bowiem w stanie zapobiec dalszemu rozwojowi choroby, tym samym ograniczając ból czworonoga.

U kogo sprawdzi się rasa?

Pomimo niezwykłego charakteru burmańczyk nie będzie kotem dla każdego. Rasa w ogromnym stopniu przywiązuje się do swoich opiekunów, przez co długotrwała samotność wywiera negatywne skutki dla samopoczucia czworonoga. Z tego względu kot burmski nie będzie odpowiednim towarzyszem dla osób, które większość swojego dnia spędzają poza domem, szczególnie jeśli pupil pozostaje zupełnie sam. Wówczas rozwiązaniem może jednak okazać się zapewnienie zwierzęciu kocich lub psich kompanów.

Kot burmski a dzieci

Przyjazne usposobienie i towarzyska natura rasy sprawiają, że doskonale odnajduje się ona w towarzystwie dzieci. Kot burmski preferuje jednak nieco starsze pociechy, które uszanują jego potrzeby oraz preferencje, a także nie będą traktowały go jak miękkiej pluszowej zabawki. Wówczas zwierzę doceni nie tylko pieszczoty i wspólne przesiadywanie, ale również wszelkie zabawy.

Kot burmski a inne zwierzęta domowe

Opiekunowie kotów burmskich niejednokrotnie zgłaszają, że rasa dogaduje się nie tylko z innymi kotami, ale również psami. Duże znaczenie odgrywa jednak prawidłowa socjalizacja, którą warto rozpocząć już od momentu pojawienia się pupila w nowym domu. Jeśli od małego będzie on miał kontakt z innymi zwierzętami domowymi, w późniejszym czasie nie powinien wykazywać żadnych zastrzeżeń względem ich towarzystwa.

Kot burmski – ciekawostki

Zgrabna budowa kotów burmskich sprawia, że z pozoru wyglądają one na wyjątkowo lekkie i smukłe. W rzeczywistości okazują się jednak zaskakująco ciężkie, głównie ze względu na fakt, iż sylwetka rasy wyróżnia się znaczącą muskulaturą. Opiekunowie nieraz określają więc czworonogi mianem „cegły owiniętej w jedwab”. Zdecydowanie nie należy więc oceniać kota wyłącznie po jego sierści, podobnie jak książki po okładce.

W momencie narodzin wszystkie kocięta z miotu rodzą się w niemal identycznym umaszczeniu, przy czym standardowo jest ono jasne. Z biegiem czasu barwa sierści ulega jednak widocznym zmianom. Co więcej, na finalny wygląd kota może wpływać również temperatura otoczenia. Przy niższych wartościach futerko będzie nieco ciemniejsze, natomiast przy wyższych – jaśniejsze. Swój ostateczny wygląd burmańczyki osiągają około 2 roku życia.

Popularne imiona dla kotów burmańskich

Imiona dla kota	Imiona dla kotki
Eddie, Monty, Momo, Percy, Peanut, Teddy, Otto, Odyn, Zeus, Simba, Robin, Karmel.	Chloe, Zora, Sassie, Velvet, Zuri, Ezra, Diva, Elsa, Flora, Nala, Dakota, Poppy, Zarya.

Zobacz również: Kot bengalski