Mysz polna, zwana również myszarką polną, to niewielki gryzoń z rodziny myszowatych, do której przynależy także mysz domowa. W odróżnieniu od odmiany domowej, mysz polna przeważnie nie zbliża się do gospodarstw domowych, tym samym zamieszkując raczej lasy oraz pola. Zdarzają się jednak sytuacje, w których stworzenia te spotykane są zarówno w domach, jak i w obrębie ogrodów, pól uprawnych, czy też ogródków działkowych, gdzie niejednokrotnie wyrządzają szkody.
Co wyróżnia mysz polną? Jaki tryb życia prowadzi ten gryzoń? Czym się żywi? Odpowiedzi na te, a także wiele innych pytań dotyczących myszarki polnej, znajdują się w poniższym artykule.
Zobacz również: Mysz domowa – wszystko, co warto wiedzieć
Spis treści
Podstawowe informacje
rozmiar |
masa: 11-39 g wielkość: 6,4-12,5 cm |
maść | rdzawobrązowa, żółtobrązowa, popielata |
długość życia | 1,5 roku |
Mysz polna – występowanie
Myszarka polna ma stosunkowo szeroki zasięg występowania, który obejmuje przede wszystkim obszary Europy oraz Azji. W kontekście tym dokonano podziału na dwie sfery, czyli orientalną i palearktyczną. Do pierwszej z nich zalicza się między innymi rejony wschodniej Mongolii i Chin, Tajwanu, czy też Półwyspu Koreańskiego. Sfera palearktyczna to przede wszystkim obszary Niemiec, Danii, Polski, południowej Finlandii, czy północnych Włoch.
Myszy polne spotykane są w głównej mierze na terenach nizinnych, choć ich obecność została także zaobserwowana w rejonach górzystych, chociażby w Macedonii. Preferują one w szczególności obszary wilgotne, jednak z powodzeniem odnajdują się również na rozmaitych łąkach, polach, w parkach oraz lasach.
Sprawdź też: Myszoskoczek – co powinieneś wiedzieć?
Wygląd myszy polnej
Mysz polna to niewielki i drobny gryzoń, którego długość ciała wynosi od 6,4 do 12,5 cm. Ogon myszarki mierzy przeważnie od 5,3 do około 9 cm, natomiast masa zwierzątka wynosi 11-39 g.
Stworzenia te charakteryzują się żółtobrązowym lub rdzawobrązowym odcieniem futerka na grzbiecie. Na brzuchu sierść jest znacznie jaśniejsza i przyjmuje popielatą lub nawet białą barwę. Tym, co wyróżnia mysz polną na tle innych gryzoni z rodziny myszowatych, jest czarna pręga przebiegająca przez całe ciało gryzonia – od głowy, aż po nasadę ogona.
Mysz polna – tryb życia i rozmnażanie
Myszy polne prowadzą dzienny tryb życia, a przy tym osiedlają się na różnorodnych terenach, takich jak mokradła, lasy, pola uprawne i pastwiska, trzcinowiska, a także obszary zielone miast, czy tereny wiejskie i podmiejskie. Stworzenia te kopią płytkie nory, które służą im za gniazdo oraz spiżarnię do przechowywania niezbędnego na zimę pokarmu.
Jeśli natomiast chodzi o rozmnażanie, ma ono miejsce od kwietnia do października. Już dwumiesięczne myszy polne są dojrzałe płciowo, a samice przeważnie rodzą od 4 do 9 młodych w miocie. Ciąża myszy polnej trwa około 21 dni, przy czym na przestrzeni roku może ona wystąpić nawet 4-krotnie.
Ile żyje mysz polna?
Średnia długość życia myszy polnej wynosi 1,5 roku. Stworzenia te są jednak bardzo podatne na ataki ze strony rozmaitych drapieżników, w tym przede wszystkim skrzydlatych. Naturalnymi wrogami myszy polnej są bowiem takie ptaki, jak chociażby płomykówki, sowy uszate, puszczyki, pustułki, czy myszołowy. Zagrożeniem dla myszarki polnej są nieraz również kuny, lisy i koty. Populacja tych gryzoni ma się jednak bardzo dobrze, gdyż stworzenia te są szeroko rozpowszechnione i liczne. Wyjątek stanowi populacja myszy polnej na obszarze japońskich wysp Senkaku, gdzie gatunek uważany jest za krytycznie zagrożony.
Myszarka polna – czym się żywi?
Na obszarach swojego występowania mysz polna żywi się przede wszystkim nasionami, ziarnami, korzeniami, jagodami oraz niewielkimi owadami. W Polsce jej preferowane pokarmy zmieniają się w zależności od pory roku. Z tego względu jesienią i wiosną najczęściej wybiera rozmaite nasiona, a latem żywi się poszczególnymi owocami i bezkręgowcami. Okazjonalnie myszy polne polują na żaby, w szczególności młode. W trakcie zimy stworzenia te korzystają ze swoich zapasów, które obejmują przede wszystkim ziarna i nasiona zgromadzone jesienią.
Zobacz też: Mysz domowa – wszystko, co powinieneś wiedzieć
Sklep Zoologiczny KrakVet.pl
Szeroki wybór wysokiej jakości karm i akcesoriów dla myszy
Mysz polna w domu
Myszarki polne zdecydowanie nie odnajdują się w domowych hodowlach, a w znaczącej większości przypadków nie są one spotykane w miejscach zamieszkania ludzi. Zdarzają się jednak poszczególne sytuacje, w których mysz polna niejako „pcha się do domu” w celu znalezienia schronienia na zimę. Co więcej, niejednokrotnie gryzonie te mogą również przyczyniać się do niszczenia upraw na polach, w ogrodach lub na działkach, szczególnie gdy ich populacja w danym miejscu jest znacząca. Ponadto spotyka się je także w stodołach, w których przetrzymywane są zboża, ale i w składzikach z nasionami. Wówczas mogą one powodować nie tylko zanieczyszczenia, ale zniszczenia oraz ubytki w zapasach.
Kiedy myszy wchodzą do domu?
Myszy wchodzą do domów przede wszystkim jesienią lub na samym początku zimy, kiedy to aktywnie poszukują miejsca, w którym będą w stanie się schronić. W domach, stodołach i składzikach można je spotkać także w trakcie zimy, szczególnie jeśli z rozmaitych przyczyn utraciły one swoje nory i zgromadzone zapasy. Wówczas stworzenia te nie mają zasadniczo innego wyboru, gdyż warunki panujące na zewnątrz najzwyczajniej uniemożliwiają im znalezienie pokarmów, a co za tym idzie również przetrwanie.
Niestety, myszy są w stanie narobić sporo szkód. Gryzonie przedostają się do miejsc, w których znajdują się zapasy pożywienia, a następnie niszczą opakowania i zanieczyszczają pokarmy swoimi odchodami. Z tego względu są one wówczas uważane za szkodniki, a domownicy poszukują sposobów na skutecznie ich wypędzenie.
Jak pozbyć się myszy z domu?
Myszy przeważnie trafiają do miejsc, w których mają stosunkowo łatwy dostęp do pożywienia, a na ich drodze nie stają drapieżniki lub inne zagrożenia. Zdecydowanie warto więc zadbać o to, aby myszy najzwyczajniej nie miały możliwości przedostania się do domu. Oznacza to, że należy zabezpieczyć wszelkie możliwe drogi prowadzące do środka, w tym chociażby jakiekolwiek szpary w dachu, dziury pomiędzy listwami podłogowymi, rury, czy też otwory wentylacyjne.
Jeśli jednak gryzonie przedostały się do wnętrza domu, istnieje co najmniej kilka sposobów na pozbycie się ich. Wśród nich wyróżnia się zarówno humanitarne rozwiązania, jak i te bezpośrednio związane z tępieniem myszy. Do pierwszej kategorii należy zaliczyć:
- Ustawienie żywołapek – czyli specjalnych klatek lub odpowiednio zaprojektowanych pojemników (np. metalowych lub plastikowych), w których umieszcza się wabik w postaci interesującego dla myszy pokarmu, a następnie czeka, aż gryzoń „da się nabrać”. Wówczas otwór wejściowy zamyka się, a zwierzę traci możliwość ucieczki. Zadaniem człowieka jest więc jedynie opróżnienie żywołapki z dala od domu.
- Zakup elektrycznego wypłaszacza – to urządzenie, którego zadaniem jest emitowanie dźwięków o częstotliwości niesłyszalnej dla człowieka, ale nieprzyjemnej dla gryzoni. Tego typu rozwiązania cieszą się stosunkowo dużym powodzeniem w walce z myszami, jednak nie sprawdzają się w momencie, gdy w domu znajdują się również inne zwierzęta, takie jak psy lub koty.
- Ustawienie w domu świeżych ziół i roślin – gryzonie nie przepadają za zapachem takich roślin, jak mięta, rumianek, czy też wrotycz. Ustawienie świeżych ziół w pobliżu mysiego gniazda jest więc w stanie skutecznie odstraszyć te stworzenia. Nieraz pomocne jest również spryskanie danych przestrzeni lakierem do włosów lub ułożenie na nich folii aluminiowej, której boją się myszy.
Usunięcie myszy z domu
Jeśli natomiast chodzi o nieco bardziej drastyczne sposoby na pozbycie się myszy z domu, możliwe są takie rozwiązania, jak chociażby:
- Wykorzystanie trutki (całkowicie niewskazane, jeśli w domu przebywają inne zwierzęta i/lub małe dzieci);
- Ustawienie pułapek (niezalecane, jeśli w domu przebywają dzieci i pozostałe zwierzęta);
- Skorzystanie z profesjonalnych usług.
Warto jednocześnie wspomnieć, że posiadanie kota lub psa znacznie obniża ryzyko przedostania się myszy do danych przestrzeni. Już sam zapach innego zwierzęcia sprawia bowiem, że gryzonie czują się zagrożone, przez co z dużym prawdopodobieństwem zdecydują się na znalezienie innego schronienia.
Sprawdź również: Rasy chomików – jakiego chomika wybrać?
Najczęściej zadawane pytania
To niewielkie, osiągające do 12,5 cm gryzonie o żółtobrązowej lub rdzawobrązowej maści, z popielatym lub białym brzuszkiem i ciemną pręgą biegnącą od głowy do ogona.
Żyją one 1,5 roku.
Żywi się trawami, zbożami, owocami i korą drzew.
Można pozbyć się ich kupując elektryczny wypłaszacz lub trzymając w domu zioła, których mysz nie lubi, jak mięta, rumianek czy wrotycz, lub zakupić żywołapki, schwytać gryzonie i wypuścić poza domem.
To dziko żyjący gryzoń i nie powinno się ich oswajać. W razie potrzeby można spróbować je oswoić przez przyzwyczajanie do zapachu właściciela i stopniowe próby karmienia z ręki.
Może mieć w jednym miocie 2-9 młodych.
Zamieszkują one ogrody, sady, łąki i obrzeża lasów.