Pająki to jedne z tych stworzeń, które wzbudzają dwojakie reakcje i czucia. Może to być strach i ekscytacja, czy też ucieczka jak najdalej od zwierzęcia lub, wręcz przeciwnie, podchodzenie bliżej, aby odpowiednio się mu przyjrzeć.
Niezależnie od tego, jakie emocje wzbudzają w nas pająki, stworzenia te niezaprzeczalnie są wyjątkowe. W ich obrębie wyróżnia się bowiem drobne, duże, kolorowe, stonowane, jadowite, a także w pełni bezpieczne gatunki, o których wiadomo coraz więcej. Z pewnością więc warto poświęcić odrobinę czasu, aby nieco lepiej je poznać.
Sprawdź również: Pająki – odmiany, hodowla i żywienie
Spis treści
10 największych pająków na świecie
Ptasznik goliat
Ptasznik goliat (Theraphosa blondi) to obecnie największy żyjący pająk. Przedstawiciele tego gatunku zamieszkują lasy tropikalne Brazylii, Wenezueli, Surinamu oraz Gujany Francuskiej. Dorosłe osobniki cechują się rozstawem odnóży sięgającym około 30 cm, natomiast masa ich ciała to maksymalnie około 250 g. Stworzenia te najczęściej przyjmują brązowe barwy, choć zdarzają się również osobniki w odcieniach czerni. Warto wspomnieć, że samica ptasznika goliata jest wyraźnie większa od samca.
Pomimo tego, że jad pająków z tego gatunku nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka, ukąszenie może okazać się stosunkowo bolesne i uciążliwe.
Gatunek ten niejednokrotnie jest hodowany w warunkach domowych, co zasadniczo ma miejsce na całym świecie.
Ptasznik olbrzymi
Ptasznik olbrzymi (Lasiodora parahybana) to kolejny pająk zaliczany do największych na świecie. Rozpiętość odnóży dorosłego osobnika może osiągać nawet około 30 cm, a długość ciała to około 10 cm. Gatunek ten w naturalnych warunkach spotykany jest jedynie w stanie Paraiba w Brazylii, choć na całym świecie jest on hodowany w warunkach domowych.
Ptaszniki olbrzymie najczęściej cechują się czarnym ubarwieniem, jednak w poszczególnych hodowlach spotyka się również odmiany brązowe, brunatne, a nawet szare.
Grammostola anthracina
Grammostola anthracina to kolejny pająk z rodziny ptaszników, który zaskakuje swoją wielkością. Dorosłe osobniki mogą osiągać nawet 28 cm rozpiętości odnóży, a także 8-10 cm długości ciała.
Zasadniczo rzecz biorąc, gatunek ten występuje przede wszystkim w czarnym ubarwieniu, które dodatkowo posiada delikatnie niebieski połysk. Odwłok charakteryzują natomiast czerwone włoski oraz typowy dla gatunku wzór przypominający sierp.
Grammostola anthracina w naturalnych warunkach zamieszkuje obszary Brazylii, Urugwaju, Paragwaju oraz Argentyny. I choć gatunek wytwarza jad, nie stanowi on zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka.
Pająk myśliwski
Pająk myśliwski (Heteropoda maxima) w naturalnych warunkach spotykany jest na terenie Laosu i przynależy do rodziny spachaczowatnych, wśród których jest niezaprzeczalnie największy. Osiąga od 25 do 30 cm rozpiętości odnóży, nawet pomimo stosunkowo niewielkiego tułowia (ok. 46 mm).
Gatunek ten zaliczany jest do silnie jadowitych, choć jego ukąszenie nie zagraża zdrowiu i życiu człowieka.
Kolumbijska tarantula olbrzymia
Kolumbijska tarantula olbrzymia, zwana również olbrzymem czerwononogim, zamieszkuje przede wszystkim tropikalne lasy Brazylii oraz Kolumbii. Gatunek ten wyróżnia się charakterystycznymi odnóżami zabarwionymi na czerwono, których rozpiętość może wynosić nawet 20 cm.
Tarantula olbrzymia jest jadowita, choć ukąszenie przyniesie człowiekowi jedynie odrobinę bólu i dyskomfortu, tym samym nie stwarzając dla niego zagrożenia.
Poecilotheria rajaei
Poecilotheria rajaei to tarantula, którą opisano dopiero w 2012 roku, natomiast odkryto zaledwie 3 lata wcześniej na terenach Sri Lanki. Obecnie mówi się również o tym, że gatunek ten może być zaobserwowany także na terenie Indii.
Rozpiętość odnóży Poecilotheria rajaei może wynosić około 20 cm, a jad tarantuli nie jest zagrażający dla człowieka, choć uśmierca niewielkie ptaki, jaszczurki, węże oraz gryzonie.
Ptasznik królewski
Ptasznik królewski (Poecilotheria rajaei) to pająk występujący naturalnie w południowych Indiach, który jednocześnie z powodzeniem odnajduje się w domowych hodowlach na niemal całym świecie. Stworzenia te mogą osiągać około 75 mm długości ciała, przy czym rozpiętość ich odnóży sięga maksymalnie granic około 18-19 cm.
Tym, co wyróżnia ptasznika królewskiego na tle innych pająków, jest jego wyjątkowe ubarwienie, które obejmuje biało-czarny wzór na karapaksie i opistosomie, a także szaro-białe pasu na odnóżach.
Zobacz: Skakun – systematyka i hodowla
Solfug
Solfugi, zwane również pająkami wielbłądzimi lub wietrznymi skorpionami, to stworzenia o niezwykle charakterystycznym wyglądzie. Zamieszkują one przede wszystkim obszary tropikalne. Upodobały sobie pustynie i stepy, co z kolei przyczyniło się do powstania rozmaitych plotek i wymyślonych historii (np. dotyczących tego, że solfugi żerują na wnętrznościach wielbłądów).
Rozpiętość odnóży w przypadku dorosłych osobników wynosi maksymalnie około 15 cm, jednak w obrębie gatunku spotyka się również miniaturowe osobniki, które bardzo łatwo przeoczyć.
Wałęsak brazylijski
Wałęsak brazylijski, zwany także brazylijskim pająkiem wędrownym, to wyjątkowo agresywny i jadowity gatunek, który zamieszkuje przede wszystkim tereny Ameryki Południowej, Środkowej, a także poszczególne rejony Ameryki Północnej. Zdarzają się także sytuacje, podczas których wałęsaki przedostają się w inne zakątki świata wraz z transportem rozmaitych towarów, przede wszystkim bananów.
Stworzenia te osiągają nawet 15 cm długości.
Cerbalus aravaensis
Cerbalus aravaensis to pająk opisany dopiero w 2007 roku. Gatunek ten występuje na pustynnych obszarach Bliskiego Wschodu, a rozpiętość odnóży dorosłego osobnika może sięgać około 14 cm. Cerbalus aravaensis cechuje się przy tym wyjątkowo charakterystycznym wyglądem, który obejmuje beżowe ubarwienie, a także charakterystyczne pasy na odnóżach w kolorze czarnym lub ciemnobrązowym.
Sprawdź również: Najgroźniejszy pająk w Polsce
