Szpic fiński – rudy pies myśliwski

Szpic fiński to średnich rozmiarów pies o wyglądzie podobnym do lisa. Niegdyś rasę wykorzystywano między innymi do polowania na ptaki lub szkodniki, a nieraz także do tropienia większej zwierzyny, jak chociażby łosie.

Na chwilę obecną szpic fiński nie należy do najpopularniejszych psów, jednak ceni się go za wysoką inteligencję, zrównoważony charakter oraz posłuszeństwo względem opiekunów. Rasa wykazuje przy tym własne potrzeby oraz wymagania, z którymi zdecydowanie warto się zapoznać.

Zobacz również: Wyjątkowe rasy psów z całego świata

Spis treści

Podstawowe informacje

rozmiar	masa: 12–13 kg wzrost: 44-50 cm
maść	złota, ruda, red gold
długość życia	od 12 do 14 lat
główne cechy	inteligentne, wesołe, niezależne

Wygląd i wzorzec rasy

Zgodnie z systematyką ras psów według Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI), szpic fiński zaliczany jest do grupy V – szpice i psy w typie pierwotnym, a także sekcji 2., czyli północne psy myśliwskie.

Rasa przyjmuje średnie rozmiary, przy czym suczki osiągają wysokość w kłębie w granicach 39-45 cm, natomiast samce 44-50 cm. Waga najczęściej nie przekracza około 13 kg, jednak suczki przeważnie ważą mniej niż 10 kg.

Szpic fiński to stosunkowo drobny i smukły psiak, który cechuje się jednocześnie niezwykle proporcjonalną, a wręcz zjawiskową budową. Zarówno tułów, jak i kończyny, odznaczają się znaczącą muskulaturą, którą jednak przykrywa półdługa sierść w wyjątkowym, rudym lub rudo-czerwonym kolorze z jaśniejszymi odcieniami w okolicach brzucha, kufy, wewnętrznych części kończyn oraz ogona. Podszerstek przyjmuje miękką i niezwykle gęstą strukturę, tym samym chroniąc czworonoga przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi.

Głowa zwierzęcia jest stosunkowo drobna, rozszerzając się przy tym w kierunku uszu. Kufa jest delikatnie wydłużona i zakończona ciemnym noskiem. Oczy przyjmują migdałowy kształt oraz ciemnobrązową barwę. Niewielkich rozmiarów uszy są osadzone wysoko i spiczasto zakończone. Cechą charakterystyczną szpica fińskiego jest gęsty ogon, który przyjmuje zagiętą postać, jednocześnie przylegając do grzbietu.

Szczeniaki i hodowla

W Polsce popularność szpica fińskiego jest zaskakująco niska, przez co ilość renomowanych hodowli jest znikoma. Dlatego też zakup czworonoga na terenie kraju może stanowić nie lada wyzwanie. Bardzo często o wiele łatwiejszym rozwiązaniem jest kupno szczenięcia z jego ojczyzny, jaką jest Finlandia. Ponadto wiele hodowli znajduje się także na obszarze Szwecji, Norwegii, Wielkiej Brytanii oraz Francji.

Niezależnie od kraju, z którego zakupiony zostanie psiak, kluczowym jest dokładne zapoznanie się ze specyfiką wybranej hodowli oraz jej przynależnością do poszczególnych organizacji i związków kynologicznych.

Ceny szczeniąt

Ze względu na fakt, iż w Polsce rasa stanowi niezwykłą rzadkość, ceny szczeniąt mogą przyjmować zaskakujące wartości. Kwota, jaką należy zapłacić za rodowodowego psiaka, zaczyna się najczęściej od okolic 5000 zł, jednocześnie sięgając nawet granic 10 000 zł.

Ceny szpiców fińskich poza granicami kraju najczęściej zaczynają się od około 1000 €. Do tej kwoty należy jednak doliczyć również koszty transportu czworonoga oraz wszelkich niezbędnych dokumentów umożliwiających jego przeniesienie, w tym chociażby paszportu.

Historia rasy

Powszechnie przyjęło się uznawać, że szpice fińskie należą do ras pierwotnych, których początki datowane są nawet na kilka tysięcy lat wstecz. Wówczas Ugrofinowie, wraz z pierwszymi szpicami, przemieszczali się z obszarów dzisiejszej Rosji do Europy. Z biegiem czasu towarzyszące im czworonogi krzyżowały się z innymi szpicami, a ludy ugrofińskie osiedlały się między innymi na terenach współczesnej Finlandii.

Ówczesne warunki klimatyczne sprawiły, że zarówno ludzie, jak i psy, żyły niejako w izolacji od zewnętrznych wpływów. Dlatego też wyhodowana rasa zachowała całkowitą odrębność genetyczną. W związku z tym, że absolutną podstawę życia stanowiło łowiectwo, psy podlegały selekcji względem swojej użyteczności oraz umiejętności myśliwskich.

Pierwsze wzmianki dotyczące rudych psów datowane są na XVIII wiek, natomiast w 1889 roku utworzono fiński związek kynologiczny, który w późniejszym czasie zorganizował pierwszą wystawę dotyczącą rasy. Wówczas opracowano precyzyjny opis „fińskiego psa na ptaki”, na podstawie którego w 1892 roku stworzono oficjalny wzorzec. Wówczas zorganizowana została także specjalistyczna wystawa. Kilka lat później zmieniono nazwę rasy na stosowaną obecnie.

W roku 1979 roku szpic fiński został określony mianem narodowego psa Finlandii. Popularność rasy obserwowana jest również na obszarach Szwecji, Rosji, Wielkiej Brytanii, Kanady i Francji. W krajach skandynawskich szpice fińskie wciąż niejednokrotnie pełnią rolę psów myśliwskich, jednak w innych rejonach świata są głównie psami do towarzystwa.

Szpic fiński – charakter i usposobienie

Szpic fiński to ruchliwy, aktywny i żywiołowy psiak, który jednocześnie cechuje się ogromną lojalnością względem ukochanego opiekuna. Członków własnego stada czworonogi traktują z szacunkiem i czułością, jednak wobec całkowicie obcych ludzi zachowują czujność i pewną dozę nieufności.

Rasa wykazuje silny instynkt stróżujący, a także myśliwski. Wiąże się to przede wszystkim z faktem, iż szpice fińskie były wykorzystywane do polowań i tropienia, co wpłynęło na ich usposobienie. Z tego względu rasa może również wykazywać znaczącą potrzebę samodzielności, a nieraz nawet upór. Odpowiednio poprowadzony pies stosuje się jednak do poleceń i komend opiekuna.

Szpic fiński wymaga nie tylko dopasowanego programu szkoleniowego, ale również stosunkowo dużych dawek ruchu i aktywności fizycznej. Co więcej, rasa uznawana jest za wyjątkowo szczekliwą, gdyż jej przedstawiciele nie wahają się przed informowaniem opiekunów o jakichkolwiek zjawiskach, w tym również takich, które w żadnym stopniu nie stanowią zagrożenia.

Wychowanie i tresura

Indywidualistyczna natura oraz upór szpica fińskiego mogą sprawiać, że jego wychowanie i szkolenie jest nieco problematyczne. Rasa wymaga bowiem znaczących pokładów cierpliwości, zaangażowania oraz kreatywności w doborze odpowiedniego programu. Co więcej, kluczowym jest również zadbanie o pozytywną i życzliwą atmosferę treningu w oparciu o szacunek do czworonoga. Całkowicie niewskazanym jest także stosowanie wszelkich metod awersyjnych, w tym krzyku, kar oraz, przede wszystkim, przemocy fizycznej i psychicznej. W przeciwnym razie pupil stanie się wycofany i nieufny, co z kolei odbije się na jego zdrowiu mentalnym. O wiele skuteczniejszą metodą jest więc stosowanie pozytywnych wzmocnień w postaci pieszczot, pochwał oraz smakołyków.

Szkolenie warto rozpocząć już od okresu szczenięcego lub momentu, w którym psiak pojawia się w nowym domu. W razie konieczności zaleca się zasięgnięcie porady u specjalisty w dziedzinie tresury czworonogów lub skorzystanie z usług takich instytucji, jak chociażby psie przedszkole. Co więcej, kluczową rolę w wychowaniu szpica fińskiego odgrywa również prawidłowa socjalizacja, czyli zapoznawanie pupila z rozmaitymi bodźcami, w tym innymi zwierzętami, różnego rodzaju dźwiękami oraz sytuacjami.

Zabawki dla szpica fińskiego

Każdy pies zasługuje na radość, jaką gwarantują wspólne zabawy i aktywności. Dlatego też konieczny jest zakup dopasowanych zabawek mających umilać wspólne chwile i dostarczać pupilowi rozrywki. Wśród polecanych produktów z pewnością warto więc wyróżnić rozmaite piłki, frisbee, gryzaki, czy też zabawki sznurkowe.

Co więcej, popularnym rozwiązaniem są również akcesoria interaktywne oraz zabawki typu Kong, których celem jest nie tylko aktywizacja czworonoga i zachęcanie go do podjęcia konkretnych działań, ale również zajmowanie jego uwagi nawet na stosunkowo długi czas.

Szpic fiński – pielęgnacja

Szpic fiński nie będzie wymagał skomplikowanej pielęgnacji. Jej podstawą jest regularne wyczesywanie sierści, które powinno odbywać się średnio raz na dwa tygodnie, z wyjątkiem okresów linienia. W momencie wymiany okrywy psiak może potrzebować nawet codziennego jej wyczesywania.

Rasa charakteryzuje się dużą odpornością na rozmaite choroby, jednak na bieżąco warto kontrolować między innymi jamę ustną pupila, a także usuwać kamień nazębny. Ponadto uwagi mogą wymagać również pazury zwierzęcia oraz jego uszy.

Dieta i żywienie

Odpowiednio dopasowana dieta stanowi podstawę prawidłowego rozwoju, a także funkcjonowania na poszczególnych etapach życia. Szpice fińskie nie należą przy tym do wybrednych ani łakomych psiaków. Opiekunowie mogą postawić więc na żywienie wysokiej jakości karmą komercyjną o dużej zawartości mięsa oraz niezbędnych składników odżywczych. Nieraz zaleca się przy tym zakup pokarmów dedykowanych aktywnym psom, gdyż odpowiadają one najważniejszym potrzebom energicznych i żywiołowych czworonogów. Wybrany wariant karmy powinien być jednak dopasowany nie tylko do stopnia aktywności pupila, ale również jego wieku, bieżącej wagi oraz stanu zdrowia.

Drugą możliwością jest samodzielne przygotowywanie posiłków dla pupila zgodnie z zasadami diety BARF. Wówczas kluczowym jest jednak zapoznanie się z najważniejszymi zasadami żywieniowymi psów, a także rzeczywistymi ich potrzebami. W razie potrzeby zdecydowanie warto zasięgnąć porady specjalisty w dziedzinie dietetyki lub weterynarii.

Zobacz: BARF – surowa dieta dla psa i kota

Sklep Zoologiczny KrakVet.pl
Szeroki wybór wysokiej jakości karm dla szpiców fińskich

Zdrowie i długość życia

Szpice fińskie uznawane są za odporną i wytrzymałą rasę, a średnia długość ich życia wynosi od 12 do 15 lat. Co więcej, czworonogi te wykazują znaczącą tolerancję na niekorzystne warunki atmosferyczne, w tym chociażby niskie temperatury, deszcz oraz śnieg. Nieco gorzej radzą sobie w przypadku upałów, dlatego też latem kluczowe jest zapewnienie psu chłodnego i zacienionego miejsca, w którym będzie mógł swobodnie przeczekać wysokie temperatury.

Pomimo ogólnej odporności, w obrębie rasy obserwowane są takie dolegliwości i schorzenia, jak:

Dysplazja stawów biodrowych (rzadziej łokciowych),
Padaczka,
Wypadanie rzepek,
Choroby oczu.

Wszelkie nieprawidłowości w wyglądzie lub zachowaniu czworonoga warto więc konsultować z wykwalifikowanym lekarzem weterynarii. Wczesne wykrycie poszczególnych stanów sprawia bowiem, że ich leczenie przebiega w łatwiejszy i szybszy sposób, tym samym ograniczając cierpienie lub ból u zwierzęcia.

U kogo sprawdzi się rasa?

Szpic fiński to lojalny i przyjazny towarzysz, który jednocześnie wykazuje znaczące zapotrzebowanie na ruch i aktywność fizyczną, a także odpowiednie szkolenie i wychowanie. Rasa nie będzie najlepszym rozwiązaniem dla całkowicie niedoświadczonych opiekunów oraz osób, które zamieszkują niewielkie kawalerki w centrum miasta. Ponadto szpice fińskie okazują się również niezwykle wokalne, co z kolei może stanowić problem dla najbliższych sąsiadów. Rasa polecana jest więc w szczególności osobom, które prowadzą aktywny tryb życia i są w stanie zapewnić zwierzęciu odpowiednie ilości ruchu.

Szpic fiński a dzieci

Szpice fińskie traktują dzieci z czułością, tym samym ciesząc się ze wspólnych zabaw i aktywności. Rasa preferuje jednak nieco starsze pociechy, które w pełni zdają sobie sprawę z indywidualistycznej natury zwierzęcia oraz jego potrzeb.

W związku z energicznym i entuzjastycznym podejściem szpica fińskiego, zabawy z pociechami powinny odbywać się pod stałym nadzorem osób dorosłych. Psiak może bowiem nieumyślnie i całkowicie przypadkowo przewrócić dziecko.

Szpic fiński a inne zwierzęta domowe

Opiekunowie rasy zaznaczają, że zazwyczaj wykazuje ona przyjazne nastawienie względem innych psów, o ile szanują one ich przestrzeń i preferencje. Szpic fiński jest bowiem terytorialnym czworonogiem, choć bardzo rzadko wykazuje przy tym agresywne zachowania.

Aby pupil żył w zgodzie z kotami lub innymi zwierzątkami, koniecznym jest odpowiednie zapoznanie i przyzwyczajenie szpica do pozostałych domowników. Wówczas ich towarzystwo nie powinno sprawiać żadnych problemów, jednak sam proces socjalizacji wymaga nie tylko zaangażowania, ale również odpowiedniego podejścia opiekunów.

Szpic fiński – ciekawostki

Szczenięta rasy szpic fiński rodzą się z ciemnym, a nieraz nawet czarnym umaszczeniem. Wraz z wiekiem kolor ich okrywy stopniowo jaśnieje, tym samym osiągając rudo-czerwoną lub rudą barwę.

Współczesne badania genetyczne wykonane na szpicach fińskich wskazały, że rasa, jako jedna z nielicznych, posiada wspólne DNA z wilkiem Taimyr, czyli gatunkiem wymarłym od kilku tysięcy lat. Odkrycie to stanowi przesłankę do stwierdzenia, iż psy udomowiono znacznie wcześniej, niż dotychczas zakładano.

W ojczyźnie szpica fińskiego co roku organizowany jest konkurs „Króla szczekania”. Wówczas ocenia się zarówno prędkość, z jaką szczeka pies, jak i również umiejętności sprawnego i odpowiedniego wydawania odgłosów w trakcie polowań.

Popularne imiona dla szpica fińskiego

Imiona dla psa	Imiona dla suczki
Kishi, Bruno, Smoky, Ricky, Charlie, Cosmo, Axel, Reiko, Odyn, Loki, Frodo, Dante, Nemo, Finn, Quentin, Pepper, Pax, Thor.	Lady, Lola, Sassy, Molly, Irma, Kirsi, Tula, Tajga, Lumi, Meri, Annika, Tippa, Zara, Zuri, Dixie, Luna, Mara, Sheba, Yuki, Mori.

Zobacz: Pomeranian, czyli szpic miniaturowy – wszystko o rasie