Wilczak czechosłowacki – charakter i wymagania

Wilczak czechosłowacki, jak sama nazwa mówi, swoim wyglądem zbliżony jest do wilka europejskiego. Rasa okazuje się jedną z dwóch uznanych przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI) ras, które powstały na skutek krzyżówki z wilkiem. I choć specyfika wilczaka czechosłowackiego robi naprawdę ogromne wrażenie, tak z łatwością można się domyślić, że nie będzie to pies dla każdego. Wykazuje on bowiem niezwykle specyficzne potrzeby, tym samym wymagając nie tylko odpowiedniego żywienia, ale i szkolenia oraz socjalizacji.

Poniższy artykuł stanowi więc zbiór najważniejszych informacji oraz wskazówek dotyczących wilczaków czechosłowackich.

Zobacz również: Niezwykłe rasy psów

Podstawowe informacje

rozmiar	masa: 20–30 kg wzrost: powyżej 65 cm
maść	szara, silver-gray, yellow-gray
długość życia	od 13 do 15 lat
główne cechy	towarzyskie, aktywne, czujne

Wygląd i wzorzec rasy

Zgodnie z oficjalną systematyką ras według FCI, wilczak czechosłowacki zaliczany jest do grupy I – Owczarki i inne psy pasterskie, a także sekcji 1, czyli Owczarki. Rasa przyjmuje stosunkowo duże rozmiary, gdyż wysokość w kłębie w przypadku suczek wynosi minimum 60 cm, natomiast samców – minimum 65 cm. Waga powinna przyjmować co najmniej 20 kg u suczek i 26 kg u psów.

Wilczak jest psem o mocnej i umięśnionej budowie wpisanej w prostokąt. Jego ciało jest proporcjonalne, a głowa symetryczna. Oczy przyjmują bursztynową barwę i migdałowaty kształt, a uszy są stosunkowo krótkie, stojące i trójkątne. Proste i silne kończyny sprawiają, że chód psa jest pełen gracji, harmonijny i zaskakująco lekki.

Okrywa wilczaka jest prosta i przylegająca, przy czym zimą cechuje się ona niezwykle obfitym i gęstym podszerstkiem, który chroni zwierzę przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Co ciekawe, w sierści czworonoga można znaleźć nawet pięć różnych odmian włosa. W obrębie kufy, głowy, uszu i łap okrywa wilczaka jest krótka i gładka. Cechą charakterystyczną okazuje się natomiast gęste i obfite owłosienie szyi, które tworzy zjawiskową grzywę.

Sierść wilczaka czechosłowackiego najczęściej przyjmuje żółtoszary lub srebrnoszary odcień. Wzorzec zakłada także jasną maskę na kufie oraz jaśniejsze barwy sierści w obszarze klatki piersiowej, brzucha oraz wewnętrznych części kończyn. Dopuszcza się przy tym również ciemnoszare umaszczenie z jasną maską.

Szczeniaki i hodowla

Wilczaki czechosłowackie nie należą do najpopularniejszych ras psów, jednak nie oznacza to, że w Polsce nie funkcjonują profesjonalne hodowle tych czworonogów. Kluczowym okazuje się jednak dokładne zapoznanie z ofertami hodowców, a także zweryfikowanie ich przynależności do Związku Kynologicznego w Polsce (ZKwP). Wówczas opiekunowie zyskują bowiem pewność, że historia zwierzęcia jest odpowiednio udokumentowana, co z kolei zmniejsza ryzyko występowania chorób oraz wad genetycznych. Renomowane hodowle dokładają również wszelkich starań, aby psiaki były odpowiednio socjalizowane już od wczesnego okresu szczenięcego.

Ceny szczeniąt

Koszty, jakie należy ponieść w związku z zakupem wilczaka, przeważnie mieszczą się w granicach od 5000 do 7000 zł. Kwoty te są jednak ustalane indywidualnie przez każdego hodowcę, dlatego też mogą one sięgać większych wartości. Podejrzenia powinny natomiast wzbudzać zaskakująco tanie oferty, gdyż w znaczącej większości przypadków świadczą one o pseudohodowli.

Historia rasy

Wilczak czechosłowacki to rasa określana jako stosunkowo młoda, a za jej twórcę uznaje się Karela Hartla. W 1955 roku postanowił on stworzyć czworonoga, który idealnie odnajdzie się w pracy w straży granicznej. Wówczas podjęte zostały pierwsze próby krzyżowania owczarka niemieckiego z wilkiem. W 1958 roku na świat przyszły pierwsze szczenięta. Z czasem zaczęto poddawać je próbom szkolenia do pracy, jaką miały wykonywać. Zauważono jednak, że o wiele lepsze efekty osiągają psiaki, które już od maleńkości były wychowywane w bezpośrednim kontakcie z człowiekiem. Pozostałe osobniki wykazywały bowiem strach i nieufność względem ludzi.

W późniejszych latach stworzono pięć linii wilczaków, będących przodkami wszystkich obecnie spotykanych przedstawicieli rasy. Od 1983 roku skupiono się na hodowli w czystości, tym samym wprowadzając wilczą krew po raz ostatni.

W 1982 roku założono Klub Hodowców w Brnie, a niedługo później wilczaka uznano za rasę narodową Czechosłowacji. Następnym krokiem było zorganizowanie pierwszej wystawy, po czym, w 1989 roku, rasa została wstępnie uznana przez FCI.

W związku z tym, że w 1993 roku nastąpił rozpad Czechosłowacji, Klub Rasy został podzielony. Oficjalny patronat nad wilczakiem objęła Słowacja, jednak wszelkie zmiany lub korekty we wzorcu rasy mogły być wprowadzane za obopólną zgodą każdego z klubów, w tym również Czeskiego.

Oficjalne uznanie wilczaka czechosłowackiego datowane jest na 1999 rok. Pierwsza hodowla rasy na obszarze Polski powstała niespełna rok później.

Wilczak czechosłowacki – charakter i usposobienie

Wilczaki czechosłowackie pełniły przede wszystkim rolę psów użytkowych. Dlatego też cechują się one odwagą, podejrzliwością i nieustraszonym charakterem. Ponadto rasa opisywana jest również jako niezwykle aktywna, wytrzymała, czujna oraz inteligentna. Wilczak nawiązuje ze swoim opiekunem zaskakująco silną więź, tym samym traktując go jak członka własnego stada. Dlatego też rasa bardzo źle znosi samotność, a niektóre osobniki mogą cierpieć z powodu silnego lęku separacyjnego.

W kontakcie z obcymi pies wykazuje nieufne nastawienie, jednocześnie bacznie obserwując wszelkie ruchy i zachowania. Ponadto rasa posiada także silny instynkt terytorialny i bez zawahania stanie na drodze każdego, kto usiłuje naruszyć daną przestrzeń. Wilczak nie powinien jednak być przetrzymywany w kojcu lub budzie, gdyż brak kontaktu z człowiekiem może skutkować nabyciem nie tylko niszczycielskich, ale również agresywnych reakcji. Biorąc pod uwagę masę i siłę czworonoga, tego typu zachowania mogą stanowić poważne zagrożenie zarówno dla otoczenia, jak i domowników.

Rasa wykazuje znaczące zapotrzebowanie na ruch i aktywność fizyczną, ponieważ niespożytkowana energia może przejawiać się poprzez demolowanie mebli i całego domowego wystroju. Wilczak zdecydowanie nie będzie psem do mieszkania w bloku. Wymaga on bowiem regularnych, długotrwałych spacerów oraz aktywności angażujących jego zmysły, w tym chociażby tropienia. Krótkie spacery w pobliskim parku, czy też wokół bloku, będą więc całkowicie niewystarczające.

Wychowanie i tresura

Pomimo tego, że rasa z łatwością nabywa nowe umiejętności i jest chętna do współpracy z człowiekiem, wilczak czechosłowacki nie będzie w pełni oddanym i posłusznym czworonogiem. Drzemie w nim bowiem natura indywidualisty, który nieraz podąża własnymi ścieżkami. Dlatego też od opiekunów wymaga się nie tylko konsekwencji, ale również odpowiedniego podejścia i znaczących ilości zaangażowania. Co więcej, właściciel powinien także zdawać sobie sprawę z tego, że monotonne zadania doprowadzają do wywołania nudy u zwierzęcia, przez co szybko jest on w stanie znaleźć sobie nieco bardziej pasjonujące zajęcie.

Warto jednocześnie pamiętać, że w przypadku wilczaków całkowicie niewskazanym jest stosowanie wszelkich metod awersyjnych, w tym przemocy, krzyku oraz karania. Wówczas, nawet w celu obrony samego siebie, pies może wykształcić agresywne reakcje względem swoich opiekunów. O wiele lepszym rozwiązaniem okazują się więc pozytywne wzmocnienia w postaci pochwał lub ulubionych smakołyków czworonoga.

Szkolenie należy rozpocząć już od okresu szczenięcego. Wilczaki powinny być wychowywane w bliskim kontakcie zarówno z ludźmi, jak i innymi zwierzętami. Odpowiednia socjalizacja sprawia bowiem, że w późniejszym okresie pies nauczy się, jak odpowiednio obchodzić się nie tylko z domownikami, ale również psami lub kotami. Brak zaangażowania w socjalizację będzie natomiast skutkować lękiem, a nawet agresją w stosunku do ludzi i zwierząt, a także skłonnościami do pogoni i polowań na drobne czworonogi, co z kolei może skończyć się w tragiczny sposób.

W przypadku tresury wilczaków zdecydowanie warto skorzystać z porad lub szkoleń organizowanych przez specjalistów.

Zabawki dla wilczaka

Wilczaki czechosłowackie z radością oddają się rozmaitym zabawom, szczególnie w towarzystwie ukochanego opiekuna. Dlatego też warto zaopatrzyć się w dopasowane akcesoria, w tym chociażby piłki, frisbee, gryzaki oraz zabawki sznurkowe.

Przydatnym rozwiązaniem może okazać się również zakup zabawek interaktywnych oraz akcesoriów typu Kong, które, oprócz aktywizacji czworonoga, są również w stanie rozwijać jego umiejętności intelektualne, a także zajmować uwagę nawet na stosunkowo długi czas.

Wilczak czechosłowacki – pielęgnacja

Pielęgnacja wilczaka zdecydowanie nie należy do skomplikowanych. Jego sierść posiada bowiem właściwości samoczyszczące, gdyż pokryta jest naturalną warstwą ochronną. Dlatego też do podstawowych obowiązków opiekunów zalicza się jedynie regularne wyczesywanie okrywy. W okresach linienia częstotliwość tego zabiegu warto zwiększyć, ponieważ wówczas zwierzę jest w stanie obficie gubić sierść.

Stosunkowo dużej uwagi wymagają uszy, oczy oraz pazury zwierzęcia. Systematycznie warto również sprawdzać, czy na zębach nie osadza się kamień.

Opiekunowie wilczaków nieraz zaznaczają, że ich czworonogi wykazują ogromne zamiłowanie do kąpieli błotnych, a nieraz również tarzania się w padlinie. I choć w znaczącej większości przypadków tego typu zanieczyszczenia samoistnie odpadają po wyschnięciu, tak nieraz pies będzie wymagał kąpieli.

Dieta i żywienie wilczaka czechosłowackiego

Najbardziej zalecaną formą żywienia wilczaków czechosłowackich jest samodzielne przygotowywanie posiłków, w oparciu o zasady diety BARF. Wówczas koniecznym okazuje się jednak zasięgnięcie porady u specjalisty w dziedzinie dietetyki lub weterynarii, a także zapoznanie się z najważniejszymi potrzebami żywieniowymi czworonoga. Błędnie zbilansowana dieta może bowiem przyczyniać się do pogorszenia zdrowia i samopoczucia pupila.

Drugą możliwością, która jednocześnie wymaga nieco mniej zaangażowania, jest żywienie czworonoga gotową karmą komercyjną, najlepiej dedykowaną dużym rasom. W przypadku tego rozwiązania kluczowym jest dokładne zapoznanie się ze składem wybranego pokarmu, a także rzeczywistą zawartością mięsa, które powinno stanowić podstawę w diecie wilczaka.

Zobacz: BARF – surowa dieta dla psa i kota

Sklep Zoologiczny KrakVet.pl

Szeroki wybór wysokiej jakości karm dla wilczaków czechosłowackich

Zdrowie i długość życia

Rasa niejednokrotnie określana jest jako wyjątkowo wytrzymała oraz odporna, a średnia długość życia jej przedstawicieli wynosi 11-13 lat. W obrębie wilczaków niemal całkowicie nie spotyka się chorób genetycznych, choć sporadycznie obserwowana jest dysplazja stawów biodrowych i łokciowych. Nieraz czworonogi doświadczają również chorób oczu, w tym na przykład zwichnięcia soczewki. Ponadto rasa może być także podatna na dolegliwości związane z trzustką. Jakiekolwiek odstępstwa od normy w wyglądzie lub zachowaniu psa powinny być więc konsultowane z lekarzem weterynarii.

Pomimo znaczącej odporności na rozmaite warunki atmosferyczne, rasa nie przepada za upałami, przez co latem koniecznym okazuje się zagwarantowanie pupilowi możliwości schronienia się w chłodnym i zacienionym miejscu.

U kogo sprawdzi się rasa?

Wilczak czechosłowacki nie będzie psem dla początkujących lub całkowicie niedoświadczonych opiekunów. Ponadto nie sprawdzi się on również u osób, które zamieszkują centrum miasta, a także spędzają większość swojego dnia poza domem. Rasa wykazuje bowiem znaczące zapotrzebowanie na ruch i aktywność fizyczną, tym samym źle znosząc długotrwałą samotność. Co więcej, wilczak wymaga również odpowiedniego szkolenia i socjalizacji, co z kolei nieraz okazuje się czasochłonne i wymaga znaczącego zaangażowania ze strony właścicieli.

Wilczak czechosłowacki a dzieci

W stosunku do członków rodziny rasa z zasady wykazuje sympatię, tym samym bez zawahania stając w ich obronie. Wilczak zdecydowanie lepiej odnajdzie się jednak w towarzystwie nieco starszych dzieci, gdyż jego silny charakter, w połączeniu z ograniczonymi pokładami cierpliwości i dużą siłą, może okazać się nieprzewidywalny. Wszelkie zabawy z czworonogiem powinny więc odbywać się pod stałym nadzorem osób dorosłych, które w skuteczny sposób zapanują nad zachowaniami zwierzęcia, w tym również nadmierną ekscytacją.

Wilczak czechosłowacki a inne zwierzęta domowe

Rasa stosunkowo dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami domowymi pod warunkiem, że już od okresu szczenięcego przebywała w ich towarzystwie. Silne instynkty wilczaka sprawiają bowiem, że brak odpowiedniej socjalizacji może skutkować takimi reakcjami, jak pogoń lub polowanie. Zdecydowanie warto więc poświęcić czas i zaangażowanie na spokojne zapoznawanie pupila z innymi zwierzętami.

Wilczak czechosłowacki – ciekawostki

W związku z tym, że wilczak czechosłowacki swoim wyglądem przypomina wilka, a jego charakter sprawia, że jest chętny do współpracy z człowiekiem, rasę niejednokrotnie wykorzystuje się między innymi w rozmaitych produkcjach filmowych. Jedną z nich okazuje się „Alfa”, czyli film przygodowy z 2018 roku w reżyserii Alberta Hughesa. Wilczak wciela się w nim w rolę odrzuconego przez stado wilka, który z czasem nawiązuje z rannym człowiekiem niezwykle silną więź.

Wilczaki czechosłowackie nieraz mylone są z rasą, jaką jest Saarlooswolfhond. Podobnie jak wilczaki, psy te powstały na skutek krzyżówki z wilkiem europejskim i zostały uznane przez Międzynarodową Federację Kynologiczną.

Popularne imiona dla wilczaka czechosłowackiego

Imiona dla psa	Imiona dla suczki
Alfa, Thor, Lobo, Marrok, Freki, Macho, Ivan, Ragnar, Floki, Rollo, Duko, Alarick.	Tikani, Freya, Zora, Mingan, Thola, Tala, Luna, Aurora, Cora, Gaja, Aura, Delia, Hestia.

Zobacz: Husky syberyjski – pies z Syberii

Najczęściej zadawane pytania