Zapalenie trzustki u psa to choroba, która może zagrażać nie tylko zdrowiu, ale również życiu czworonoga. Objawy tego schorzenia początkowo bardzo często są niespecyficzne, dlatego też postawienie diagnozy nie zawsze jest proste i wymaga wykonania badań dodatkowych. Zacznijmy jednak od początku.
Trzustka – mały narząd o ważnych funkcjach życiowych
Trzustka to narząd gruczołowy, położony wzdłuż żołądka i dwunastnicy psów. Ze względu na budowę anatomiczną, w trzustce psa możemy wyróżnić:
- głowę trzustki ,
- trzon trzustki,
- ogon trzustki,
- przewód trzustkowy.
Trzustka jest zbudowana z dwóch rodzajów tkanki gruczołowej i ze względu na funkcje tych tkanek, w trzustce psa możemy wyróżnić:
- część zewnątrzwydzielniczą – to tkanka pęcherzykowa produkująca enzymy trawienne, które umożliwiają psu trawienie pokarmu (i to właśnie enzymy trawienne odgrywają dużą rolę w patomechanizmie zapalenia trzustki u psa! Ale o tym w dalszej części artykułu.)
- część wewnątrzwydzielniczą – to tak zwane wyspy trzustkowe produkujące hormony – między innymi insulinę i glukagon.
Funkcje zewnątrzwydzielniczej części trzustki u psa
Część egzokrynna trzustki psa pełni następujące funkcje:
- Produkuje sok trzustkowy, zawierający następujące (najczęściej w postaci nieczynnych proenzymów) enzymy trawienne:
- chymotrypsyna,
- trypsyna,
- aminopeptydazy,
- elastazy,
- lipazy trzustkowe,
- amylazy,
- nukleazy.
- Ułatwia wchłanianie witaminy B12.
- Nie dopuszcza do rozwoju bakterii w początkowym odcinku jelita cienkiego.
- Działa korzystnie na błonę śluzową jelit.
Enzymy trawienne gromadzone są w zymogenach, a następnie przewodami trzustkowymi dostają się do dwunastnicy. Tam dochodzi do ich aktywacji i biorą one udział w trawieniu długołańcuchowych związków pokarmowych, takich jak białka, cukry i tłuszcze.
To właśnie te enzymy trawienne mogą spowodować samostrawianie tkanki trzustki, co w konsekwencji prowadzi do zapalenia trzustki u psa!
Funkcje wewnątrzwydzielniczej części trzustki psa
Wyspy Langerhansa, czyli wyspy trzustkowe, to część endokrynna trzustki. Stanowią one tylko około 2% całkowitej masy narządu. Pełnią jednak niezwykle istotną funkcję – wydzielają do krwi następujące substancje:
- Insulina – to hormon peptydowy regulujący poziom glukozy we krwi (obniża stężenie glukozy we krwi). Jej niedobór skutkuje zaburzeniami gospodarki węglowodanowej w ogranizmie i w efekcie prowadzi do rozwinięcia cukrzycy.
- Glukagon – hormon polipeptydowy stymulujący wzrost stężenia glukozy we krwi (antagonista insuliny).
- Somatostatyna.
- Polipeptyd trzustkowy.
Przyczyny zapalenia trzustki u psa
Dlaczego psy stosunkowo często chorują na zapalenie trzustki? Przyczyny zapalenia trzustki u psa zazwyczaj są nieznane. W żargonie medycznym schorzenie o nieznanej etiologii nazwane jest „idiopatycznym”. Istnieje jednak szereg czynników, które mogą predysponować do wystąpienia zapalenia trzustki u Twojego psa:
- dieta wysokotłuszczowa,
- brak ruchu,
- otyłość,
- pourazowe zaburzenia w krążeniu krwi w trzustce,
- niepożądane działanie niektórych leków np. glikokortykosterydów, sulfonamidów, azatiopryny,
- podniesienie poziomu wapnia oraz trójglicerydów we krwi,
- procesy autoimmunologiczne,
- niedrożność przewodów trzustkowych,
- ciężkie stany zapalne jelit, na przykład parwowiroza, wtórnie wywołujące zapalenie trzustki u psa,
- rasa – rasy predysponowane do wystąpienia zapalenia trzustki to sznaucery miniaturowe, cavalier king charles spaniele, border collie, yorkshire terrier, cocker spaniel angielski.
Jak dochodzi do zapalenia trzustki u psa?
Znasz już czynniki ryzyka do wystąpienia zapalenia trzustki u psa. A co dalej? Jak to naprawdę działa?
Gdy zadziała jeden z czynników predysponujących do wystąpienia zapalenia trzustki u psa, może dojść do nadmiernej aktywacji trzustkowych enzymów trawiennych. Związki te fizjologicznie aktywowane są w dwunastnicy. Ich wzmożona aktywacja prowadzi do uszkadzania ścian naczyń krwionośnych, powstawania obszarów martwicowych i zmian obrzękowych, samostrawiania miąższu trzustki, a także uszkadzania okołotrzustkowej tkanki tłuszczowej. Dochodzi wtedy do stanu zapalnego narządu.
Następstwem zapalenia trzustki u psa może być uszkodzenie i niewydolność innych narządów – nerek, wątroby, płuc, układu krążenia.
Objawy zapalenia trzustki u psa
Objawy zapalenia trzustki u psa bardzo często są niespecyficzne i mogą występować także przy wielu innych schorzeniach. Do najczęściej obserwowanych symptomów tej choroby należą:
- brak apetytu,
- wymioty,
- biegunka,
- posmutnienie,
- gorączka,
- ból brzucha,
- osłabienie,
- przyspieszony oddech,
- odwodnienie.
Jak widzisz, objawy te są mało charakterystyczne. Dlatego jeśli Twój pies dziwnie się zachowuje i zaobserwujesz jeden lub kilka z wyżej wymienionych objawów, koniecznie zabierz czworonoga do weterynarza.
Zapalenie trzustki u psa – jak przebiega choroba?
Ze względu na przebieg choroby, klinicyści wyróżniają dwa rodzaje zapalenia trzustki u psa – postać ostrą i przewlekłą.
Postać ostra
To stan nagłej aktywacji trzustkowych enzymów trawiennych. Prowadzi to do obrzęku śródmiąższowej części trzustki oraz rozpoczęcia procesu samostrawiania narządu. Enzymy trzustkowe uszkadzają narząd i okoliczne tkanki. Może to prowadzić do nieodwracalnych zmian w organizmie Twojego psa. Objawy przy ostrej postaci zapalenia trzustki u psa najczęściej są gwałtowne i mocno nasilone.
Postać przewlekła
Ten stan częściej występuje u kotów niż u psów. Polega na nawracającym bądź utrzymującym się ciągłym stanie zapalnym trzustki. Objawy zazwyczaj są łagodniejsze i mniej nasilone niż przy ostrym zapaleniu trzustki u psa.
Diagnostyka zapalenia trzustki u psa
Postawienie właściwej diagnozy to element kluczowy do rozpoczęcia prawidłowego leczenia zapalenia trzustki u psa. Dla mnie oraz moich kolegów i koleżanek z branży niezwykle istotne są:
- Wywiad lekarski – wszelkie informacje na temat objawów występujących u zwierzęcia, przyjmowanych przez niego leków, żywienia, trybu życia, niecodziennych sytuacji (np. zjedzenie ciała obcego) przybliżają nas do rozpoznania choroby.
- Badanie kliniczne pacjenta – pozwala wyłapać istotne objawy, na przykład gorączkę, tkliwość brzucha czy zażółcenie błon śluzowych.
- Badanie krwi – dostarcza niezwykle cennych informacji na temat stanu narządów wewnętrznych. Lekarz weterynarii z pewnością wykona badanie morfologiczne, pozwalające ocenić występowanie ewentualnej anemii, a także nasilenie stanu zapalnego w organizmie psa. Wśród badań biochemicznych szczególnie istotny jest pomiar aktywności enzymów wątrobowych, cholesterolu, bilirubiny.
- Badanie poziomu specyficznej lipazy trzustkowej u psa (w skrócie cPL) – to enzym swoisty dla psiego gatunku, a jego stężenie odnosi się tylko i wyłącznie do trzustki. Podwyższenie poziomu psiej lipazy trzustkowej świadczy o zapaleniu trzustki u psa.
- Badanie rentgenowskie – pozwala wyeliminować inne przyczyny bolesnego brzucha (na przykład ciało obce, uraz).
- Badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej – dostarcza dodatkowych informacji na temat stanu narządów jamy brzusznej, w tym trzustki.
Leczenie zapalenia trzustki u psa
Każde leczenie psa z zapaleniem trzustki ma charakter indywidualny, dostosowany do potrzeb czworonoga. W zależności od stanu klinicznego pacjenta i występujących u niego objawów, w leczeniu zapalenia trzustki u psa stosuje się:
- Dietę niskotłuszczową typu „low fat”! Prawidłowe żywienie podczas zapalenia trzustki jest jednym z kluczowych elementów terapii! Być może przeczytałeś/przeczytałaś gdzieś, że przy zapaleniu trzustki u psa należy zachować 4-5-dniową głodówkę. Spieszę z wyjaśnieniem i sprostowaniem!
Dawniej rzeczywiście uważano, że aby ograniczyć proces zapalny przebiegający w trzustce, należy „wyciszyć” działanie narządu. Miała temu służyć głodówka. Niestety dalsze badania i doświadczenia pokazały, iż dłuższa głodówka powoduje śmierć enterocytów (komórek błony śluzowej jelit), co w następstwie powoduje zaburzenia wchłaniania jelitowego!
Najnowsze stanowisko zakłada więc, że nie poddajemy zwierzęcia głodówce, lecz pozwalamy mu jeść odpowiednie pożywienie o obniżonej zawartości tłuszczu.
- Płynoterapię – ponieważ zapalenie trzustki u psa często przebiega z wymiotami i biegunką, zwierzęta cierpiące na to schorzenie niejednokrotnie są odwodnione i potrzebują odpowiedniej płynoterapii dożylnej.
- Leki przeciwbólowe – zapalenie trzustki u psa może przebiegać z silną bolesnością jamy brzusznej (mój ostatni pacjent z zapaleniem trzustki z powodu tak zwanego „ostrego brzucha”, czyli intensywnego bólu, nie był w stanie wstać na kończyny tylne). Należy zapewnić psu wszelki możliwy komfort, stosując odpowiednie leki przeciwbólowe.
- Leki przeciwwymiotne – najlepiej sprawdzają się leki nowszej generacji, na przykład maropitant. To lek wyhamowujący odruch wymiotny poprzez działanie na ośrodkowy układ nerwowy.
- Antybiotyki – powinny być stosowane tylko w przypadku potwierdzenia infekcji bakteryjnej. Jednak z uwagi na to, iż najczęściej przyczyna zapalenia trzustki u psa jest nieznana, wielu lekarzy klinicystów decyduje się na podaż antybiotyku.
- Leczenie przyczynowe – jeśli tylko znana jest przyczyna zapalenia trzustki u psa, konieczne jest jej wyeliminowanie bądź leczenie przyczynowe (na przykład leczenie hiperkalcemii czy ograniczenie ekspozycji na niepotrzebne leki).
- Leczenie powikłań zapalenia trzustki u psa (na przykład zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej czy ostrej niewydolności nerek).
Powikłania zapalenia trzustki u psa
Cukrzyca
W następstwie silnie i gwałtownie przebiegającego zapalenia trzustki u psa, może dojść do uszkodzenia części endokrynnej trzustki. Zaburzona zostaje wtedy produkcja hormonów regulujących gospodarkę węglowodanową i może rozwinąć się cukrzyca.
Cukrzyca jest chorobą metaboliczną, charakteryzującą się podwyższonym poziomem glukozy we krwi. Przewlekła hiperglikemia powoduje uszkadzanie i dysfunkcję innych narządów organizmu czworonoga (na przykład nerek czy oczu).
Cukrzyca u psa wymaga dożywotniej podaży insuliny.
Zewnątrzwydzielnicza niewydolność trzustki
Zapalenie trzustki u psa może również spowodować uszkodzenie części egzokrynnej narządu. Skutkuje to brakiem produkcji odpowiedniej ilości enzymów trawiennych. Zwierzę, mimo przyjmowania pokarmu, nie jest w stanie prawidłowo go trawić i nie przyswaja substancji odżywczych.
Schorzenie to wymaga dożywotniej suplementacji enzymów trawiennych.