Od poniedziałku, kiedy to moja 10-letnia koteczka Mrunia, odeszła za TM, wciąż zadręczam się pytaniami: dlaczego wcześniej nic nie wzbudziło mojej czujności...??? Po co dawałam jej antybiotyk (Enroxil 15mg/2 tabl. dziennie), przepisany jej bez badań krwi, który być może przyspieszył tylko jej odejście...??? 24.04.2012 byliśmy u lekarza w związku z małymi czopami krwi pojawiającymi się przy siusianiu oraz problemami z siusianiem (częstsze wizyty w kuwecie - czasem bez rezultatu), otrzymała wówczas ww. antybiotyk (zastrzyk w dniu wizyty, tabletki przez kolejne 4 dni). Koteńka w trakcie podawania leku czuła się fantastycznie: apetyt miała wyśmienity, krew zniknęła, sio i kupka w normie. Problemy rozpoczęły się w sobotę wieczorem (28.04.2012, po ostatniej dawce): pogorszenie apetytu, w niedzielę już brak apetytu oraz pragnienia. Niestety w mojej mieścinie lecznice są pozamykane w sobotę i niedzielę, ja bez samochodu, w dodatku sama miałam gorączkę i bóle żołądka (grypa żołądkowa/zatrucie?)
W poniedziałek (30.04.2012) koteczka zaczęła już wymiotować krwią (początkowo były to wymioty fusowate). W ten sam dzień wizyta u innego już weta, niestety ten stwierdził, że jej stan jest beznadziejny (w gabinecie zwymiotowała jeszcze czarną krwią, kotka nie oddawała już moczu, pęcherz był niewyczuwalny) i nie ma sensu przedłużać jej cierpienia... A ja się zadręczam pytaniem:
czy nie za szybko się poddałam??? Czy ten antybiotyk mógł jej zaszkodzić aż w takim stopniu??? Od poniedziałku prawie nie śpię... Te wyrzuty sumienia mnie zabiją ...
