Ufff-nareszcie dojechałyśmy. Ciężka to była podróż, zwłaszcza na początku. Moja niunia była tak strasznie przerażona jak stałyśmy w korku na Bora Komorowskiego, że aż się przestraszyłam. Miała drgawki, wyciągała i chowała języczek, ślina jej ciekła z pyszczka i płakała. Nie wiedziałam co się dzieje, a ciężko było się zatrzymac, by ją uspokoic. Głaskałam ją tylko, uspokajałam i modliłam się, by wreszcie skończyły się krakowskie korki
Jeszcze nie wyjechałam z Krakowa, jak moja niunia ze stresu i przerażenia zrobiła w transprterku kupkę...
Nie będę opisywac zapachów, na które obie byłysmy zdane, mojego przerażenia, że najbliższa stacja benzynowa za 5 km, a Perełka umorusana jest własnymi odchodami i doprowadza ją to do rozpaczy
Jej miauk przypominał płaczące dziecko
W takich okolicznościach dotarłyśmy na stację benzynową, gdzie doprowadziłam Perełkę i transporterek do porządku, materacyk musiałam usunąc bo był mokry, a niuni podłożyłam papierowe ręczniki pod pupcię, bo też miała mokre łapki i ogonek (dobrze, że mamy juz cywilizowane stacje benzynowe, bo nie wzięłam z sobą ręczników papierowych
).
Chyba wzbudziłam niezłą sensację na stacji Orlenu, ale co tam! - ważne, że wymyłam niuniusię i nie śmierdziało w aucie
Po tym incydencie, ruszyłysmy w dalszą podróż (choc, to był właściwie początek naszej podróży). Niunia chyba zaakceptowała ten stan rzeczy i uspokoiła się. Siedziała z szeroko otwartymi ślepkami i chyba zrezygnowana pogodziła się ze swoim losem, albo była z lekka ogłupiała samą jazdą. W każdym razie, zniosła swój los w pokorze. Ja zatrzymywałam się co jakiś czas, by da jej zaczerpnąc świeżego powietrza, pogłaskac, przytulic (pic nie chciała)
Raz na czas miauknęła, ale juz do końca była spokojna.
Po tym pierwszym doświadczeniu z podróżowaniem, wiem, że trzeba wozic ze sobą ręczniki papierowe, ręcznik normalny, by wytrzec i okryc kotka po umyciu w razie "awarii" i koniecznie założyc mu na podróż szelki (bardzo pomagają w przypadku szybkich reakcji). Dobrze też miec zapasowy materacyk, albo jakis ręcznik, by kotek nie podrózował na plastiku. I dobrze jest też przymocowac transporterek pasami do siedzenia, gdzyz w momencie gwałtownego hamowania, może spaśc. Takie są moje pierwsze doświadczenia z kicią w podróży. Mam nadzieję, że podróż powrotna będzie lepsza. Zobaczymy...
.
Za chwilkę wyjeżdżamy, więc zobaczymy jak to będzie. Niunia już chyba czuje, że coś się będzie działo, bo chowa mi się po kątach 
Zawsze jak jedziemy do weta, rękę mam w transporterku, głaszczę ją, pocieszam słownie, a ona i tak jest strasznie nieszczęśliwa 
(akurat jak samolot zaczynał lądować 
