tia.... jak już wspomniała Iza - jasne, że wiadomo kto, jakby coAmika pisze:Długo Cię nie było. Już myślałam, że z TŻ negocjujesz kto się wyprowadza (TŻ, czy Ty z Tymkiem).
tia... wczoraj znow wskoczyla ni stad ni zowad Tymkowi na plecy... facet naprawde musi sie zaprzec w sobie, zeby wyjsc z tego swojego pokoju, gdy wie, ze Furia grasuje, a jak juz wyjdzie, to ta sie na niego rzuca (z moich kolan!!!).... wrzask byl straszny, ale krew sie nei lala... tyle ze Tymek byl oczywiscie przerazony i musialam go utulic... Puchon potem probowal jeszcze syczec na krolika i na mnie, ale dobitnie jej powiedzialam, ze na nas to nie dziala, wiec moze sobie darowac. no i przestala... Tymek potem posiedzial u siebie, ona na wlosciach, miziasta strasznie (przemawia jak nikgdy wczesniej), ale na noc Tymek do mnie - chlopak zwykel przychodzi o 3 w nocy tulic sie jak dziecko, aczkolwiek najpierw probuje gryzc mnei po nogach - nie wiem co mu w nich tak smakujeAmika pisze:Poprawa jest, mała co prawda ale jest. Pusia szybko załapała i reaguje na Twój głos, rezygnując z ataków. To spory sukces. A co najważniejsze przestała się wreszcie na Ciebie boczyć.
Tymusiowi też wróci śmiałość, jak kitka przestanie bez powodu spuszczać mu lanie.
Krok po kroczku i wszystko się ułoży.
Rano go zamknelam, Pucha na mieskzanko, znow miziasta, a wiem, ze gdyby Tymek biegal, to znow bylby akcja "nie daj sie"
zobaczymy dzis wieczorkiem...staram sie, ale chwilowo mam net tylko w pracy, a wczoraj musialam wybyc, bo mam zapalenie rogowki (2 lata temu Pusia niechcacy pacnela mnie w kok, uszkodzila rogowke i od tamtej pory co jakis czas jest problem)Amika pisze:Odzywaj się częściej, bo strasznie ciekawa jestem dalszych wieści z zaprzyjaźniania się kotuchów
ale gdy wróciłam, okazało się, że chyba nie strasznego się nie działo, bo Tymek siedział u sibeie na kanapie, pucha stała w korytarzu, co prawda zjeżona, ale obejrzałam oba kociambry, krwi i ubytków sierści nie było, nic nie było poprzewracane, więc chyba było ok... nie wiem tylko czy to wszystko idzie w dobrą stronę, bo widać, że Tymek trochę się boi wychodzić od siebie, gdy widzi, że Puszka urzęduje... czasem próbuje, ale ona go zaraz przegania, no i nadal mamy syczenie i warczenie... czasem też sie zapomina, siedzi u mnie na kolanach, miziamy się a tu ostrzegawczy warkot, gryz i już jej nie ma.....
nie wiem co zrobic? 
Biedne te kocice, ciagle w ciazy i ciagle im maluchy odbierają. Ale to walka z wiatrakami, nie przegadasz..juz probowałam.
Ja mam nadzieje ze jak przyprowadze do domu 6 tygodniowego malucha to szybciej go moja zaakceptuje niz dorosłego kota. Trzymajcie sie. Edytko to wakacji jeszcze troche czasu