Pies każdej rasy może być posłuszny i dobrze przystosowany do życia w rodzinie, zależy to od sposobu wychowania i więzi, którą z psem zbudujesz.
Ważne, żeby wybrać się z psem na szkolenie (do psiego przedszkola) zanim zacznie sprawiać problemy, sęk w tym, aby mu pokazać, jak ma się zachować (w zrozumiały dla psa sposób!) zanim zacznie się od psa wymagać.
Szkolenie metodami pozytywnymi (z odrzuceniem teorii dominacji, która nie sprzyja budowaniu pozytywnej więzi z psem) daje szansę na zrozumienie mechanizmów działania psa, na zrozumieniu jego motywacji, zaspokojeniu potrzeb - mamy wtedy w domu szczęśliwego, zaspokojonego psa.
Rasa ma znaczenie w kontekście właśnie motywowania psa - jeśli wybierzesz psa rasy, która ma lepszy "kontakt" z otoczeniem (szuka wiewiórek
, lubi pokopać doły (teriery)), to wiadomo, że większą nagrodą będzie dla psa "pobiegnięcie" w krzaki (nawet z Tobą) niż smakołyk (który za to będzie ekstremalnie wartościowy dla psa o "dużej motywacji pokarmowej - np. labradora). Są psy, które dadzą się pokroić za zabawkę i to ona będzie dla nich największą nagrodą. Oczywiście potrzeby ruchu, konkretnych typów zabaw są uzależnione od rasy, wielkości psa. Szkolenie pozytywne daje Ci szansę przyjrzenia się psu i wybraniu najlepszego, najbardziej skutecznego motywatora, dzięki czemu, stajemy się dla psa bardziej atrakcyjni niż otaczający nas świat
- od nas spotyka psa całe dobro! I zawsze dobro, czyli ZAWSZE opłaca się do nas wrócić, na nas patrzeć, nas słuchać.Ktoś tutaj, moim zdaniem bardzo krzywdząco dla rasy, napisał, że "staffik" nie potrzebuje więcej niż godzinę spaceru tygodniowo - szczerze mówiąc, nie znam ŻADNEJ rasy, która ma tak niewielkie potrzeby ruchowe. Szczególnie dotyczy to terierów typu bull - a przecież takim jest staffik... Są to psy niezmordowane wręcz.
Jeszcze raz podkreślę: najważniejsze jest przygotowanie, świadomość właściciela - zanim jeszcze podejmie się wzięcia pod swoją opiekę (na kilkanaście lat przecież!!!) jakiegokolwiek zwierzęcia!