. Zwyrodnienia w łapkach też są. Na lekach i wspomagaczach jest od paru lat i dzięki nim dajemy obie radę. Bardzo proszę o poradę. Moja pani weterynarz też już myśli co w zastępstwie. Mówiła mi nawet o jakimś nowym leku, coś w nazwie chyba koksyb, albo jako główny składnik, ale nie pamiętam nazwy.
Chociaż ma też dni, że się domaga. Mam świadomość, że jak coś boli, to nic nie cieszy tak jak kiedyś, gdy było się sprawnym. Na szczęście humor jej jednak dopisuje, apetyt ma i muszę bardzo uważać na wagę, aby nie przytyła. Z lubością nosi swoją piłeczkę.
), ale staram się być tolerancyjny dla innych przekonań 
. A nasza wetka nie bardzo ma pomysł co dalej... Więc to ciężka decyzja... , czy nerek?
minki szczeniaczka... W ostatnim czasie zaobserwowałam, że sunia jak stoi i chce się nagle odwrócić w prawo, to ta tylna łapka - z dysplazją - ugina się nieraz i tyłek leci w dół i psina jakby podtrzymuje równowagę ogonem zwracając go odpowiednio. Podczas chodzenia, jak skręca w którąś stronę to podobnie. Jak stoi to widzę, że szybko szykuje się, aby położyć się na ziemi. Tył jest już słabszy, mięśnie pewnie coraz słabsze. Kupiłam jej nawet HMB (kiedś dostawała), ale po podaniu dostała biegunkę - być może po tym więc odstawiłam. Nie wiem jak inaczej to opisać, by było zrozumiałe, ale mam nadzieję, że jest. 
- dziwiłam się, że nie pokazuje się większa ilość moich postów, bo napisałam zdecydowanie więcej niż tylko 2 . Trochę to potrwało zanim odnalazłam drugie poprawne konto w poczcie - ale już jest (trochę sama sobie namieszałam - jednak pamięć ludzka jest zawodna i za zamieszanie BARDZO PRZEPRASZAM).
w czasie naświetlania i końcowego sygnału - takiego pisku.A to też podobno fajna sprawa na problemy kostne. Za to zamówiłam dla suni obrożę magnetyczną - będzie bez dźwięków , może ona też choć trochę podziała. Poczytałam o magnetoterapii i jestem pełna nadziei. Nie, to raczej nie chodziło o mnie, bo ja bez obaw stosowałem u Sary rimadyl (karprofen) przez kilka miesięcy, bo z tego to wiem, to standardowy lek w tego typu przypadkach, ale niestety nie było żadnej poprawy (a jeśli już to ja jej nie zauważyłem), a dodatkowo od czasu do czasu pojawiały się tylko efekty uboczne ze strony układu pokarmowego. Ale z lekami u psów jest podobnie jak u ludzi, każdy organizm reaguje indywidualnie - u jednego działa świetnie, a u innego wręcz przeciwnie. To nie znaczy, że mam obawy przed rimadylem; po prostu w naszym przypadku nie sprawdził się i tylko tyle (w drugiej połowie leczenia stosowaliśmy karprofen, bo okazało się, że to dużo tańszy odpowiednik (sprowadzałem go po znajomości z Włoch z hurtowni niemal za grosze). Wręcz zachęcam innych, by - jeśli wet zaproponuje ten lek - spróbować go, bo w wielu przypadkach pomaga, ale jeśli nie sprawdzisz to się nie przekonaszNinaS pisze:To chyba Staszko ma obawy odnośnie rimadylu - to takie nieśmiałe wtrącenie.
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 89 gości
