Strona 1 z 1

Babesia canis - czy zawsze wymaga leczenia

: 06 marca 2015, 23:44
autor: Gość
Czy po dostaniu się do krwioobiegu psa pierwotniak ten zawsze spowoduje śmierć, jeśli nie jest potraktowany odpowiednim lekiem weterynaryjnym? Czy zawsze jest to choroba śmiertelna? czy psi organizm w niektórych przypadkach potrafi sam ją zwalczyć? czy potrafi się na nią uodpornić?

Re: Babesia canis - czy zawsze wymaga leczenia

: 07 marca 2015, 12:31
autor: Jarek
babeszjoza to choroba wywoływana przez pasożyta ( pasożyt krwi a tak na prawdę erytrocytów). Jak wiadomo na choroby pasożytnicze nie da się uodpornić organizmu Np. pchły, robale jelitowe czy płucne itd. Potrafimy wywoływać zjawisko odporności ( pamięci immunologicznej)na choroby wywoływane przez bakterie i wirusy, ale jak wiecie , że także tylko na niektóre choroby. Więc zaatakowany organizm przez pasożyta nie ma szans na wygranie walki. Wiemy dobrze , że profilaktyką jest zwalczanie nosicieli babeszjozy czyli kleszczy , ale nie uodpornianie organizmu.

Re: Babesia canis - czy zawsze wymaga leczenia

: 07 marca 2015, 12:34
autor: Retriver
To popularna choroba odkleszczowa wywoływana przez pierwotniaki z gatunku Babesia canis. Są trzy podgatunki, w Polsce występują dwa chorobotwórcze dla psów: B. canis canis, wywołujący chorobę o cięższym przebiegu i B.canis vogeli, wywołujący chorobę o łagodnym przebiegu. Pierwotniaki Babesia są bardzo groźnymi pasożytami- wnikają do krwinek czerwonych (erytrocytów) żywiciela i powodują ich rozpad. Mówiąc bardzo ogólnie: objawy choroby można podzielić na trzy grupy. Do pierwszej należą objawy spowodowane bezpośrednio mechanicznym uszkodzeniem erytrocytów, do drugiej należą objawy spowodowane uszkodzeniem nerek i wątroby przez produkty rozpadu krwinek, do trzeciej tak zwane błędne koło- układ odpornościowy sam zaczyna niszczyć własne elementy morfotyczne (składniki) krwi. Babeszjoza jest chorobą potencjalnie śmiertelną. Może dojść do wyleczenia, ale też do postaci przewlekłej, która będzie przyczyną stopniowego pogarszania się stanu zdrowia aż do śmierci. Do najbardziej typowych objawów należą: osłabienie, apatia, brak apetytu, wysoka gorączka, bladość błon śluzowych, najłatwiej zauważalna na dziąsłach, spojówkach, która następnie przechodzi w żółtaczkę, ciemne zabarwienie moczu, które występuje tylko u części psów.