19 lutego 2012, 16:02
Sława, niewiele zdziałacie krzykiem, ale cierpliwością, konsekwencją i spokojnym pokazaniem psu, że agresywnych zachowań nie będziecie tolerować.
Psy nie rozumieją języka polskiego, ani żadnego innego języka, dopiero kiedy nauczymy je znaczenia poszczególnych słów kojarząc je z daną czynnością możemy powiedzieć, że pies zna taką a taką komendę/słowo.
Za to doskonale czują i rozumieją nasze emocje - złość, zdenerwowanie, podminowanie, a krzyk tylko pogarsza sprawę, bo jeszcze bardziej "podkręca" psa. Skoro pan/pani krzyczy i się denerwuje to znaczy, że dzieje się coś dziwnego/strasznego/wymagającego reakcji. I masz błędne koło - WY krzyczycie, buldożek chodzi podminowany, reaguje agresją, WY się denerwujecie i reagujecie agresją ....
Bez sensu, tak nigdzie nie dojdziecie.
Nie piszesz skąd jesteście, może jednak gdzieś w okolicy dałoby się znaleźć godnego polecenia szkoleniowca albo behawiorsytę, bo ten Twój buldog to jeden wielki problem - jest nie tylko agresywny wobec boksera, ale i wobec ludzi, a tego już nie można bagatelizować ( co prawda toto małe i zbyt mocno nie użre, ale jednak - gryzie, a więc przekroczył tabu jakim jest nietykalność człowieka).
Wygląda na to, że on nie potrafi się inaczej zachowywać bo nie został nauczony czego od niego się wymaga, do tego nie ma żadnego zajęcia, ba! jest zamknięty na małym terenie ( dom, ogród) bez możliwości poznawania świata z psem którego nie bardzo lubi i z ludźmi, których nie rozumie - a taki pies chodzi cały czas "podminowany" , sfrustrowany, jego poziom napięcia jest ogromny i szuka sobie okazji, żeby odreagować.
A ponieważ zachowania agresywne dają uczucie ulgi i odprężenia ( podobnie jak u ludzi, facet pokłócił się w pracy z szefem, idzie więc "zalać robaka" do baru, wkurzenie mu rośnie podlewane alkoholem, wraca zalany do domu i wszczyna awanturę , lejąc żonę - doznaje uczucia ulgi , a potem odprężenia) - buldożek je powtarza.
Powód agresji zwykle można znaleźć i niestety najczęściej są to nasze, ludzkie błędy popełniane wobec psów...
Dziewczyny już udzieliły mnóstwa dobrych rad na temat ustalenia zasad, postawienia psu granic, wychowania, podstaw szkolenia, dania mu zajęcia i karania startą za złe zachowanie.
Obserwujcie go - jeśli się napina, spina mięśnie, pręży ogon, zmienia położenie uszu, zaczyna powarkiwać, zaraz może zaatakować -powiedz np. NIE albo ŹLE, natychmiast zabierz go za smycz ( pisano, żeby chodził w domu w czymś, za co można go wyprowadzić, może to być nawet kawałek sznureczka przywiązany do obroży) , wyprowadź na chwilę, niech odparuje, emocje mu opadną. Ale spokojnie, bez krzyczenia, bez klapsów , bierzesz psa i wyprowadzasz. Kiedy się uspokoi - druga szansa na poprawę. Jeśli jest grzeczny super, pochwal go, żeby wiedział że teraz zachowuje się dobrze.
Musisz jasno mu zaznaczyć ŹLE kiedy zachowuje się w sposób niepożądany i DOBRZE natychmiast kiedy tylko się poprawi.
Za dobre zachowanie psa powinny spotykać nagrody - możliwość przebywania w Waszym towarzystwie, pochwały, głaskanie jeśli je lubi, smakołyk jeśli lubi jedzenie itp.
Zasada NILIF - nic w życiu psa nie ma za darmo, na wszystko trzeba sobie zapracować.
Jasne komunikaty i przekazy - nie zalewaj go potokiem słów, bo on i tak nic z tego nie rozumie, wprowadź jedno słowo na jedno zachowanie i naucz go CO ma robić zamiast tego, co sobie teraz wymyślił jako sposób na życie.
TY musisz mieć plan jak pies ma się zachowywać w danej sytuacji i nauczyć go tego na spokojnie - bo kiedy wszyscy jesteście zdenerwowani, a pies pobudzony na maksa, niczego się nie nauczycie.
Myślę, że kłopoty się zaczną jeśli kiedyś piesek będzie siedział w domu, ( narazie mieszka na dworze, ponieważ ma wszy, jest brudny i nie został zaszczepiony, a nie da się go narazie złapać i z tego powodu domownicy się nie zgadzają ) wtedy Peppa dopiero stanie się zazdrosna. No narazie miejmy nadzieję, że piesek się oswoi, bo to najważniejsze.
